Sentence list for document NT [file /db/repository/alignment/nt.1cor.align.xml]

  1. Παῦλος κλητὸς ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήματος θεοῦ , καὶ Σωσθένης ὁ ἀδελφός ,
    Paulus vocatus apostolus Christi Iesu per voluntatem Dei et Sosthenes frater
  2. τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ θεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κορίνθῳ , ἡγιασμένοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ , κλητοῖς ἁγίοις , σὺν πᾶσιν τοῖς ἐπικαλουμένοις τὸ ὄνομα τοῦ ...
    ecclesiae Dei quae est Corinthi sanctificatis in Christo Iesu vocatis sanctis cum omnibus qui invocant nomen Domini nostri Iesu Christi in omni loco ipsorum ...
  3. χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ .
    gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo
  4. εὐχαριστῶ τῷ θεῷ μου πάντοτε περὶ ὑμῶν ἐπὶ τῇ χάριτι τοῦ θεοῦ τῇ δοθείσῃ ὑμῖν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ,
    gratias ago Deo meo semper pro vobis in gratia Dei quae data est vobis in Christo Iesu
  5. ὅτι ἐν παντὶ ἐπλουτίσθητε ἐν αὐτῷ , ἐν παντὶ λόγῳ καὶ πάσῃ γνώσει ,
    quia in omnibus divites facti estis in illo in omni verbo et in omni scientia
  6. καθὼς τὸ μαρτύριον τοῦ Χριστοῦ ἐβεβαιώθη ἐν ὑμῖν ,
    sicut testimonium Christi confirmatum est in vobis
  7. ὥστε ὑμᾶς μὴ ὑστερεῖσθαι ἐν μηδενὶ χαρίσματι , ἀπεκδεχομένους τὴν ἀποκάλυψιν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ·
    ita ut nihil vobis desit in ulla gratia expectantibus revelationem Domini nostri Iesu Christi
  8. ὃς καὶ βεβαιώσει ὑμᾶς ἕως τέλους ἀνεγκλήτους ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ .
    qui et confirmabit vos usque ad finem sine crimine in die adventus Domini nostri Iesu Christi
  9. πιστὸς ὁ θεὸς δι’ οὗ ἐκλήθητε εἰς κοινωνίαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν .
    fidelis Deus per quem vocati estis in societatem Filii eius Iesu Christi Domini nostri
  10. παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς , ἀδελφοί , διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ , ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες , καὶ μὴ ᾖ ...
    obsecro autem vos fratres per nomen Domini nostri Iesu Christi ut id ipsum dicatis omnes et non sint in vobis scismata sitis autem perfecti ...
  11. ἐδηλώθη γάρ μοι περὶ ὑμῶν , ἀδελφοί μου , ὑπὸ τῶν Χλόης ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν εἰσιν .
    significatum est enim mihi de vobis fratres mei ab his qui sunt Chloes quia contentiones inter vos sunt
  12. λέγω δὲ τοῦτο , ὅτι ἕκαστος ὑμῶν λέγει , ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου , ἐγὼ δὲ Ἀπολλῶ , ἐγὼ δὲ Κηφᾶ , ἐγὼ δὲ ...
    hoc autem dico quod unusquisque vestrum dicit ego quidem sum Pauli ego autem Apollo ego vero Cephae ego autem Christi
  13. μεμέρισται ὁ Χριστός ; μὴ Παῦλος ἐσταυρώθη ὑπὲρ ὑμῶν , ἢ εἰς τὸ ὄνομα Παύλου ἐβαπτίσθητε ;
    divisus est Christus numquid Paulus crucifixus est pro vobis aut in nomine Pauli baptizati estis
  14. εὐχαριστῶ ὅτι οὐδένα ὑμῶν ἐβάπτισα εἰ μὴ Κρίσπον καὶ Γάϊον ,
    gratias ago Deo quod neminem vestrum baptizavi nisi Crispum et Gaium
  15. ἵνα μή τις εἴπῃ ὅτι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα ἐβαπτίσθητε .
    ne quis dicat quod in nomine meo baptizati sitis
  16. ἐβάπτισα δὲ καὶ τὸν Στεφανᾶ οἶκον · λοιπὸν οὐκ οἶδα εἴ τινα ἄλλον ἐβάπτισα .
    baptizavi autem et Stephanae domum ceterum nescio si quem alium baptizaverim
  17. οὐ γὰρ ἀπέστειλέν με Χριστὸς βαπτίζειν ἀλλὰ εὐαγγελίζεσθαι , οὐκ ἐν σοφίᾳ λόγου , ἵνα μὴ κενωθῇ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ .
    non enim misit me Christus baptizare sed evangelizare non in sapientia verbi ut non evacuetur crux Christi
  18. ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστίν , τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις θεοῦ ἐστιν .
    verbum enim crucis pereuntibus quidem stultitia est his autem qui salvi fiunt id est nobis virtus Dei est
  19. γέγραπται γάρ , ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν , καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω .
    scriptum est enim perdam sapientiam sapientium et prudentiam prudentium reprobabo
  20. ποῦ σοφός ; ποῦ γραμματεύς ; ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου ; οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου ;
    ubi sapiens ubi scriba ubi conquisitor huius saeculi nonne stultam fecit Deus sapientiam huius mundi
  21. ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διὰ τῆς σοφίας τὸν θεόν , εὐδόκησεν ὁ θεὸς διὰ τῆς μωρίας τοῦ ...
    nam quia in Dei sapientia non cognovit mundus per sapientiam Deum placuit Deo per stultitiam praedicationis salvos facere credentes
  22. ἐπειδὴ καὶ Ἰουδαῖοι σημεῖα αἰτοῦσιν καὶ Ἕλληνες σοφίαν ζητοῦσιν ,
    quoniam et Iudaei signa petunt et Graeci sapientiam quaerunt
  23. ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον , Ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον ἔθνεσιν δὲ μωρίαν ,
    nos autem praedicamus Christum crucifixum Iudaeis quidem scandalum gentibus autem stultitiam
  24. αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς , Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησιν , Χριστὸν θεοῦ δύναμιν καὶ θεοῦ σοφίαν ·
    ipsis autem vocatis Iudaeis atque Graecis Christum Dei virtutem et Dei sapientiam
  25. ὅτι τὸ μωρὸν τοῦ θεοῦ σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐστίν , καὶ τὸ ἀσθενὲς τοῦ θεοῦ ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων .
    quia quod stultum est Dei sapientius est hominibus et quod infirmum est Dei fortius est hominibus
  26. Βλέπετε γὰρ τὴν κλῆσιν ὑμῶν , ἀδελφοί , ὅτι οὐ πολλοὶ σοφοὶ κατὰ σάρκα , οὐ πολλοὶ δυνατοί , οὐ πολλοὶ εὐγενεῖς ·
    videte enim vocationem vestram fratres quia non multi sapientes secundum carnem non multi potentes non multi nobiles
  27. ἀλλὰ τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ θεὸς ἵνα καταισχύνῃ τοὺς σοφούς , καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ θεὸς ἵνα καταισχύνῃ τὰ ...
    sed quae stulta sunt mundi elegit Deus ut confundat sapientes et infirma mundi elegit Deus ut confundat fortia
  28. καὶ τὰ ἀγενῆ τοῦ κόσμου καὶ τὰ ἐξουθενημένα ἐξελέξατο ὁ θεός , τὰ μὴ ὄντα , ἵνα τὰ ὄντα καταργήσῃ ,
    et ignobilia mundi et contemptibilia elegit Deus et quae non sunt ut ea quae sunt destrueret
  29. ὅπως μὴ καυχήσηται πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ .
    ut non glorietur omnis caro in conspectu eius
  30. ἐξ αὐτοῦ δὲ ὑμεῖς ἐστὲ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ , ὃς ἐγενήθη σοφία ἡμῖν ἀπὸ θεοῦ , δικαιοσύνη τε καὶ ἁγιασμὸς καὶ ἀπολύτρωσις ,
    ex ipso autem vos estis in Christo Iesu qui factus est sapientia nobis a Deo et iustitia et sanctificatio et redemptio
  31. ἵνα καθὼς γέγραπται , ὁ καυχώμενος ἐν κυρίῳ καυχάσθω .
    ut quemadmodum scriptum est qui gloriatur in Domino glorietur
  32. Καὶ ἐγώ ἐλθὼν πρὸς ὑμᾶς , ἀδελφοί , ἦλθον οὐ καθ’ ὑπεροχὴν λόγου ἢ σοφίας καταγγέλλων ὑμῖν τὸ μαρτύριον τοῦ θεοῦ .
    et ego cum venissem ad vos fratres veni non per sublimitatem sermonis aut sapientiae adnuntians vobis testimonium Christi
  33. οὐ γὰρ ἔκρινά εἰδέναι τι ἐν ὑμῖν εἰ μὴ Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον .
    non enim iudicavi scire me aliquid inter vos nisi Iesum Christum et hunc crucifixum
  34. καὶ ἐγώ ἐν ἀσθενείᾳ καὶ ἐν φόβῳ καὶ ἐν τρόμῳ πολλῷ ἐγενόμην πρὸς ὑμᾶς ,
    et ego in infirmitate et timore et tremore multo fui apud vos
  35. καὶ ὁ λόγος μου καὶ τὸ κήρυγμά μου οὐκ ἐν πειθοῖς σοφίας λόγοις ἀλλ’ ἐν ἀποδείξει πνεύματος καὶ δυνάμεως ,
    et sermo meus et praedicatio mea non in persuasibilibus sapientiae verbis sed in ostensione Spiritus et virtutis
  36. ἵνα ἡ πίστις ὑμῶν μὴ ᾖ ἐν σοφίᾳ ἀνθρώπων ἀλλ’ ἐν δυνάμει θεοῦ .
    ut fides vestra non sit in sapientia hominum sed in virtute Dei
  37. Σοφίαν δὲ λαλοῦμεν ἐν τοῖς τελείοις , σοφίαν δὲ οὐ τοῦ αἰῶνος τούτου οὐδὲ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου τῶν καταργουμένων ·
    sapientiam autem loquimur inter perfectos sapientiam vero non huius saeculi ne que principum huius saeculi qui destruuntur
  38. ἀλλὰ λαλοῦμεν θεοῦ σοφίαν ἐν μυστηρίῳ , τὴν ἀποκεκρυμμένην , ἣν προώρισεν ὁ θεὸς πρὸ τῶν αἰώνων εἰς δόξαν ἡμῶν ·
    sed loquimur Dei sapientiam in mysterio quae abscondita est quam praedestinavit Deus ante saecula in gloriam nostram
  39. ἣν οὐδεὶς τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου ἔγνωκεν , εἰ γὰρ ἔγνωσαν , οὐκ ἂν τὸν κύριον τῆς δόξης ἐσταύρωσαν .
    quam nemo principum huius saeculi cognovit si enim cognovissent numquam Dominum gloriae crucifixissent
  40. ἀλλὰ καθὼς γεγραπται · ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδεν καὶ οὖς οὐκ ἤκουσεν καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη , ἃ ἡτοίμασεν ὁ θεὸς τοῖς ...
    sed sicut scriptum est quod oculus non vidit ne c auris audivit ne c in cor hominis ascendit quae praeparavit Deus his qui diligunt
  41. ἡμῖν δὲ ἀπεκάλυψεν ὁ θεὸς διὰ τοῦ πνεύματος · τὸ γὰρ πνεῦμα πάντα ἐραυνᾷ , καὶ τὰ βάθη τοῦ θεοῦ .
    nobis autem revelavit Deus per Spiritum suum Spiritus enim omnia scrutatur etiam profunda Dei
  42. τίς γὰρ οἶδεν ἀνθρώπων τὰ τοῦ ἀνθρώπου εἰ μὴ τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου τὸ ἐν αὐτῷ ; οὕτως καὶ τὰ τοῦ θεοῦ οὐδεὶς ἔγνωκεν ...
    quis enim scit hominum quae sint hominis nisi spiritus hominis qui in ipso est ita et quae Dei sunt nemo cognovit nisi Spiritus Dei
  43. ἡμεῖς δὲ οὐ τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου ἐλάβομεν ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τὸ ἐκ τοῦ θεοῦ , ἵνα εἰδῶμεν τὰ ὑπὸ τοῦ θεοῦ χαρισθέντα ἡμῖν
    nos autem non spiritum mundi accepimus sed Spiritum qui ex Deo est ut sciamus quae a Deo donata sunt nobis
  44. ἃ καὶ λαλοῦμεν οὐκ ἐν διδακτοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις ἀλλ’ ἐν διδακτοῖς πνεύματος , πνευματικοῖς πνευματικὰ συνκρίνοντες .
    quae et loquimur non in doctis humanae sapientiae verbis sed in doctrina Spiritus spiritalibus spiritalia conparantes
  45. ψυχικὸς δὲ ἄνθρωπος οὐ δέχεται τὰ τοῦ πνεύματος τοῦ θεοῦ , μωρία γὰρ αὐτῷ ἐστιν , καὶ οὐ δύναται γνῶναι , ὅτι πνευματικῶς ἀνακρίνεται
    animalis autem homo non percipit ea quae sunt Spiritus Dei stultitia est enim illi et non potest intellegere quia spiritaliter examinatur
  46. ὁ δὲ πνευματικὸς ἀνακρίνει πάντα , αὐτὸς δὲ ὑπ’ οὐδενὸς ἀνακρίνεται .
    spiritalis autem iudicat omnia et ipse a nemine iudicatur
  47. τίς γὰρ ἔγνω νοῦν κυρίου , ὃς συμβιβάσει αὐτόν ; ἡμεῖς δὲ νοῦν Χριστοῦ ἔχομεν .
    quis enim cognovit sensum Domini qui instruat eum nos autem sensum Christi habemus
  48. Καὶ ἐγώ , ἀδελφοί , οὐκ ἠδυνήθην λαλῆσαι ὑμῖν ὡς πνευματικοῖς ἀλλ’ ὡς σαρκίνοις , ὡς νηπίοις ἐν Χριστῷ .
    et ego fratres non potui vobis loqui quasi spiritalibus sed quasi carnalibus tamquam parvulis in Christo
  49. γάλα ὑμᾶς ἐπότισα οὐ βρῶμα · οὔπω γὰρ ἐδύνασθε . ἀλλ’ οὐδὲ ἔτι νῦν δύνασθε ·
    lac vobis potum dedi non escam nondum enim poteratis sed ne nunc quidem potestis adhuc enim estis carnales
  50. ἔτι γὰρ σαρκικοί ἐστε . ὅπου γὰρ ἐν ὑμῖν ζῆλος καὶ ἔρις , οὐχὶ σαρκικοί ἐστε καὶ κατὰ ἄνθρωπον περιπατεῖτε ;
    cum enim sit inter vos zelus et contentio nonne carnales estis et secundum hominem ambulatis
  51. ὅταν γὰρ λέγῃ τις , ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου , ἕτερος δέ , ἐγὼ Ἀπολλῶ , οὐκ ἄνθρωποί ἐστε ;
    cum enim quis dicit ego quidem sum Pauli alius autem ego Apollo nonne homines estis quid igitur est Apollo quid vero Paulus
  52. τί οὖν ἐστιν Ἀπολλῶς ; τί δέ ἐστιν Παῦλος ; διάκονοι δι’ ὧν ἐπιστεύσατε , καὶ ἑκάστῳ ὡς ὁ κύριος ἔδωκεν .
    ministri eius cui credidistis et unicuique sicut Dominus dedit
  53. ἐγὼ ἐφύτευσα , Ἀπολλὼς ἐπότισεν , ἀλλὰ ὁ θεὸς ηὔξανεν ·
    ego plantavi Apollo rigavit sed Deus incrementum dedit
  54. ὥστε οὔτε ὁ φυτεύων ἐστίν τι οὔτε ὁ ποτίζων , ἀλλ’ ὁ αὐξάνων θεός .
    itaque ne que qui plantat est aliquid ne que qui rigat sed qui incrementum dat Deus
  55. ὁ φυτεύων δὲ καὶ ὁ ποτίζων ἕν εἰσιν , ἕκαστος δὲ τὸν ἴδιον μισθὸν λήμψεται κατὰ τὸν ἴδιον κόπον .
    qui plantat autem et qui rigat unum sunt unusquisque autem propriam mercedem accipiet secundum suum laborem
  56. θεοῦ γάρ ἐσμεν συνεργοί · θεοῦ γεώργιον , θεοῦ οἰκοδομή ἐστε .
    Dei enim sumus adiutores Dei agricultura estis Dei aedificatio estis
  57. Κατὰ τὴν χάριν τοῦ θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον ἔθηκα , ἄλλος δὲ ἐποικοδομεῖ . ἕκαστος δὲ βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ ·
    secundum gratiam Dei quae data est mihi ut sapiens architectus fundamentum posui alius autem superaedificat unusquisque autem videat quomodo superaedificet
  58. θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον , ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός .
    fundamentum enim aliud nemo potest ponere praeter id quod positum est qui est Christus Iesus
  59. εἰ δέ τις ἐποικοδομεῖ ἐπὶ τὸν θεμέλιον χρυσίον , ἀργύριον , λίθους τιμίους , ξύλα , χόρτον , καλάμην ,
    si quis autem superaedificat supra fundamentum hoc aurum argentum lapides pretiosos ligna faenum stipulam
  60. ἑκάστου τὸ ἔργον φανερὸν γενήσεται , ἡ γὰρ ἡμέρα δηλώσει · ὅτι ἐν πυρὶ ἀποκαλύπτεται , καὶ ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστιν τὸ πῦρ ...
    uniuscuiusque opus manifestum erit dies enim declarabit quia in igne revelabitur et uniuscuiusque opus quale sit ignis probabit
  61. εἴ τινος τὸ ἔργον μενεῖ ὃ ἐποικοδόμησεν , μισθὸν λήμψεται ·
    si cuius opus manserit quod superaedificavit mercedem accipiet
  62. εἴ τινος τὸ ἔργον κατακαήσεται , ζημιωθήσεται , αὐτὸς δὲ σωθήσεται , οὕτως δὲ ὡς διὰ πυρός .
    si cuius opus arserit detrimentum patietur ipse autem salvus erit sic tamen quasi per ignem
  63. Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς θεοῦ ἐστε καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν ;
    nescitis quia templum Dei estis et Spiritus Dei habitat in vobis
  64. εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ φθείρει , φθερεῖ τοῦτον ὁ θεός · ὁ γὰρ ναὸς τοῦ θεοῦ ἅγιός ἐστιν , οἵτινές ἐστε ὑμεῖς
    si quis autem templum Dei violaverit disperdet illum Deus templum enim Dei sanctum est quod estis vos
  65. Μηδεὶς ἑαυτὸν ἐξαπατάτω · εἴ τις δοκεῖ σοφὸς εἶναι ἐν ὑμῖν ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ , μωρὸς γενέσθω , ἵνα γένηται σοφός .
    nemo se seducat si quis videtur inter vos sapiens esse in hoc saeculo stultus fiat ut sit sapiens
  66. ἡ γὰρ σοφία τοῦ κόσμου τούτου μωρία παρὰ τῷ θεῷ ἐστιν · γέγραπται γάρ , ὁ δρασσόμενος τοὺς σοφοὺς ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτῶν ·
    sapientia enim huius mundi stultitia est apud Deum scriptum est enim conprehendam sapientes in astutia eorum
  67. καὶ πάλιν , κύριος γινώσκει τοὺς διαλογισμοὺς τῶν σοφῶν ὅτι εἰσὶν μάταιοι .
    et iterum Dominus novit cogitationes sapientium quoniam vanae sunt
  68. ὥστε μηδεὶς καυχάσθω ἐν ἀνθρώποις · πάντα γὰρ ὑμῶν ἐστιν ,
    itaque nemo glorietur in hominibus omnia enim vestra sunt
  69. εἴτε Παῦλος εἴτε Ἀπολλῶς εἴτε Κηφᾶς εἴτε κόσμος εἴτε ζωὴ εἴτε θάνατος εἴτε ἐνεστῶτα εἴτε μέλλοντα , πάντα ὑμῶν ,
    sive Paulus sive Apollo sive Cephas sive mundus sive vita sive mors sive praesentia sive futura omnia enim vestra sunt
  70. ὑμεῖς δὲ Χριστοῦ , Χριστὸς δὲ θεοῦ .
    vos autem Christi Christus autem Dei
  71. Οὕτως ἡμᾶς λογιζέσθω ἄνθρωπος ὡς ὑπηρέτας Χριστοῦ καὶ οἰκονόμους μυστηρίων θεοῦ .
    sic nos existimet homo ut ministros Christi et dispensatores mysteriorum Dei
  72. ὧδε λοιπὸν ζητεῖται ἐν τοῖς οἰκονόμοις ἵνα πιστός τις εὑρεθῇ .
    hic iam quaeritur inter dispensatores ut fidelis quis inveniatur
  73. ἐμοὶ δὲ εἰς ἐλάχιστόν ἐστιν ἵνα ὑφ’ ὑμῶν ἀνακριθῶ ἢ ὑπὸ ἀνθρωπίνης ἡμέρας · ἀλλ’ οὐδὲ ἐμαυτὸν ἀνακρίνω ·
    mihi autem pro minimo est ut a vobis iudicer aut ab humano die sed ne que me ipsum iudico
  74. οὐδὲν γὰρ ἐμαυτῷ σύνοιδα , ἀλλ’ οὐκ ἐν τούτῳ δεδικαίωμαι , ὁ δὲ ἀνακρίνων με κύριός ἐστιν .
    nihil enim mihi conscius sum sed non in hoc iustificatus sum qui autem iudicat me Dominus est
  75. ὥστε μὴ πρὸ καιροῦ τι κρίνετε , ἕως ἂν ἔλθῃ ὁ κύριος , ὃς καὶ φωτίσει τὰ κρυπτὰ τοῦ σκότους καὶ φανερώσει τὰς βουλὰς ...
    itaque nolite ante tempus iudicare quoadusque veniat Dominus qui et inluminabit abscondita tenebrarum et manifestabit consilia cordium et tunc laus erit unicuique a Deo
  76. Ταῦτα δέ , ἀδελφοί , μετεσχημάτισα εἰς ἐμαυτὸν καὶ Ἀπολλῶν δι’ ὑμᾶς , ἵνα ἐν ἡμῖν μάθητε τὸ μὴ ὑπὲρ ἃ γέγραπται , ἵνα ...
    haec autem fratres transfiguravi in me et Apollo propter vos ut in nobis discatis ne supra quam scriptum est unus adversus alterum infletur pro
  77. τίς γάρ σε διακρίνει ; τί δὲ ἔχεις ὃ οὐκ ἔλαβες ; εἰ δὲ καὶ ἔλαβες , τί καυχᾶσαι ὡς μὴ λαβών ;
    quis enim te discernit quid autem habes quod non accepisti si autem accepisti quid gloriaris quasi non acceperis
  78. ἤδη κεκορεσμένοι ἐστέ · ἤδη ἐπλουτήσατε · χωρὶς ἡμῶν ἐβασιλεύσατε · καὶ ὄφελόν γε ἐβασιλεύσατε , ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν συμβασιλεύσωμεν .
    iam saturati estis iam divites facti estis sine nobis regnastis et utinam regnaretis ut et nos vobis cum regnaremus
  79. δοκῶ γάρ , ὁ θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν ὡς ἐπιθανατίους , ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις .
    puto enim Deus nos apostolos novissimos ostendit tamquam morti destinatos quia spectaculum facti sumus mundo et angelis et hominibus
  80. ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν , ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ · ἡμεῖς ἀσθενεῖς , ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί · ὑμεῖς ἔνδοξοι , ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι
    nos stulti propter Christum vos autem prudentes in Christo nos infirmi vos autem fortes vos nobiles nos autem ignobiles
  81. ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνιτεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν
    usque in hanc horam et esurimus et sitimus et nudi sumus et colaphis caedimur et instabiles sumus
  82. καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσίν · λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν , διωκόμενοι ἀνεχόμεθα ,
    et laboramus operantes manibus nostris maledicimur et benedicimus persecutionem patimur et sustinemus
  83. δυσφημούμενοι παρακαλοῦμεν · ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν , πάντων περίψημα , ἕως ἄρτι .
    blasphemamur et obsecramus tamquam purgamenta huius mundi facti sumus omnium peripsima usque adhuc
  84. οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα , ἀλλ’ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶν ·
    non ut confundam vos haec scribo sed ut filios meos carissimos moneo
  85. ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ , ἀλλ’ οὐ πολλοὺς πατέρας , ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα .
    nam si decem milia pedagogorum habeatis in Christo sed non multos patres nam in Christo Iesu per evangelium ego vos genui
  86. παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς , μιμηταί μου γίνεσθε .
    rogo ergo vos imitatores mei estote
  87. διὰ τοῦτο αὐτὸ ἔπεμψα ὑμῖν Τιμόθεον , ὅς ἐστίν μου τέκνον ἀγαπητὸν καὶ πιστὸν ἐν κυρίῳ , ὃς ὑμᾶς ἀναμνήσει τὰς ὁδούς μου τὰς ...
    ideo misi ad vos Timotheum qui est filius meus carissimus et fidelis in Domino qui vos commonefaciat vias meas quae sunt in Christo sicut ...
  88. ὡς μὴ ἐρχομένου δέ μου πρὸς ὑμᾶς ἐφυσιώθησάν τινες ·
    tamquam non venturus sim ad vos sic inflati sunt quidam
  89. ἐλεύσομαι δὲ ταχέως πρὸς ὑμᾶς , ἐὰν ὁ κύριος θελήσῃ , καὶ γνώσομαι οὐ τὸν λόγον τῶν πεφυσιωμένων ἀλλὰ τὴν δύναμιν ,
    veniam autem cito ad vos si Dominus voluerit et cognoscam non sermonem eorum qui inflati sunt sed virtutem
  90. οὐ γὰρ ἐν λόγῳ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἀλλ’ ἐν δυνάμει .
    non enim in sermone est regnum Dei sed in virtute
  91. τί θέλετε ; ἐν ῥάβδῳ ἔλθω πρὸς ὑμᾶς , ἢ ἐν ἀγάπῃ πνεύματί τε πραΰτητος ;
    quid vultis in virga veniam ad vos an in caritate et spiritu mansuetudinis
  92. Ὅλως ἀκούεται ἐν ὑμῖν πορνεία , καὶ τοιαύτη πορνεία ἥτις οὐδὲ ἐν τοῖς ἔθνεσιν , ὥστε γυναῖκά τινα τοῦ πατρὸς ἔχειν .
    omnino auditur inter vos fornicatio et talis fornicatio qualis ne c inter gentes ita ut uxorem patris aliquis habeat
  93. καὶ ὑμεῖς πεφυσιωμένοι ἐστέ , καὶ οὐχὶ μᾶλλον ἐπενθήσατε , ἵνα ἀρθῇ ἐκ μέσου ὑμῶν ὁ τὸ ἔργον τοῦτο πράξας ;
    et vos inflati estis et non magis luctum habuistis ut tollatur de medio vestrum qui hoc opus fecit
  94. ἐγὼ μὲν γάρ , ἀπὼν τῷ σώματι παρὼν δὲ τῷ πνεύματι , ἤδη κέκρικα ὡς παρὼν τὸν οὕτως τοῦτο κατεργασάμενον
    ego quidem absens corpore praesens autem spiritu iam iudicavi ut praesens eum qui sic operatus est
  95. ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ κυρίου Ἰησοῦ , συναχθέντων ὑμῶν καὶ τοῦ ἐμοῦ πνεύματος σὺν τῇ δυνάμει τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ ,
    in nomine Domini nostri Iesu Christi congregatis vobis et meo spiritu cum virtute Domini Iesu
  96. παραδοῦναι τὸν τοιοῦτον τῷ σατανᾷ εἰς ὄλεθρον τῆς σαρκός , ἵνα τὸ πνεῦμα σωθῇ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ .
    tradere huiusmodi Satanae in interitum carnis ut spiritus salvus sit in die Domini Iesu
  97. Οὐ καλὸν τὸ καύχημα ὑμῶν . οὐκ οἴδατε ὅτι μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα ζυμοῖ ;
    non bona gloriatio vestra nescitis quia modicum fermentum totam massam corrumpit
  98. ἐκκαθάρατε τὴν παλαιὰν ζύμην , ἵνα ἦτε νέον φύραμα , καθώς ἐστε ἄζυμοι · καὶ γὰρ τὸ πάσχα ἡμῶν ἐτύθη Χριστός ·
    expurgate vetus fermentum ut sitis nova consparsio sicut estis azymi etenim pascha nostrum immolatus est Christus
  99. ὥστε ἑορτάζωμεν , μὴ ἐν ζύμῃ παλαιᾷ μηδὲ ἐν ζύμῃ κακίας καὶ πονηρίας , ἀλλ’ ἐν ἀζύμοις εἰλικρινίας καὶ ἀληθείας .
    itaque epulemur non in fermento veteri ne que in fermento malitiae et nequitiae sed in azymis sinceritatis et veritatis
  100. Ἔγραψα ὑμῖν ἐν τῇ ἐπιστολῇ μὴ συναναμίγνυσθαι πόρνοις ,
    scripsi vobis in epistula ne commisceamini fornicariis
  101. οὐ πάντως τοῖς πόρνοις τοῦ κόσμου τούτου ἢ τοῖς πλεονέκταις καὶ ἅρπαξιν ἢ εἰδωλολάτραις , ἐπεὶ ὠφείλετε ἄρα ἐκ τοῦ κόσμου ἐξελθεῖν .
    non utique fornicariis huius mundi aut avaris aut rapacibus aut idolis servientibus alioquin debueratis de hoc mundo exisse
  102. νυνὶ δὲ ἔγραψα ὑμῖν μὴ συναναμίγνυσθαι ἐάν τις ἀδελφὸς ὀνομαζόμενος ᾖ πόρνος ἢ πλεονέκτης ἢ εἰδωλολάτρης ἢ λοίδορος ἢ μέθυσος ἢ ἅρπαξ , τῷ ...
    nunc autem scripsi vobis non commisceri si is qui frater nominatur est fornicator aut avarus aut idolis serviens aut maledicus aut ebriosus aut rapax ...
  103. τί γάρ μοι τοὺς ἔξω κρίνειν ; οὐχὶ τοὺς ἔσω ὑμεῖς κρίνετε ;
    quid enim mihi de his qui foris sunt iudicare nonne de his qui intus sunt vos iudicatis
  104. τοὺς δὲ ἔξω ὁ θεὸς κρινεῖ . ἐξάρατε τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν .
    nam eos qui foris sunt Deus iudicabit auferte malum ex vobis ipsis
  105. Τολμᾷ τις ὑμῶν πρᾶγμα ἔχων πρὸς τὸν ἕτερον κρίνεσθαι ἐπὶ τῶν ἀδίκων , καὶ οὐχὶ ἐπὶ τῶν ἁγίων ;
    audet aliquis vestrum habens negotium adversus alterum iudicari apud iniquos et non apud sanctos
  106. ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ ἅγιοι τὸν κόσμον κρινοῦσιν ; καὶ εἰ ἐν ὑμῖν κρίνεται ὁ κόσμος , ἀνάξιοί ἐστε κριτηρίων ἐλαχίστων ;
    an nescitis quoniam sancti de mundo iudicabunt et si in vobis iudicabitur mundus indigni estis qui de minimis iudicetis
  107. οὐκ οἴδατε ὅτι ἀγγέλους κρινοῦμεν , μήτιγε βιωτικά ;
    nescitis quoniam angelos iudicabimus quanto magis saecularia
  108. βιωτικὰ μὲν οὖν κριτήρια ἐὰν ἔχητε , τοὺς ἐξουθενημένους ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τούτους καθίζετε ;
    saecularia igitur iudicia si habueritis contemptibiles qui sunt in ecclesia illos constituite ad iudicandum
  109. πρὸς ἐντροπὴν ὑμῖν λέγω . οὕτως οὐκ ἔνι ἐν ὑμῖν οὐδεὶς σοφὸς ὃς δυνήσεται διακρῖναι ἀνὰ μέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ;
    ad verecundiam vestram dico sic non est inter vos sapiens quisquam qui possit iudicare inter fratrem suum
  110. ἀλλὰ ἀδελφὸς μετὰ ἀδελφοῦ κρίνεται , καὶ τοῦτο ἐπὶ ἀπίστων ;
    sed frater cum fratre iudicio contendit et hoc apud infideles
  111. ἤδη μὲν ὅλως ἥττημα ὑμῖν ἐστίν , ὅτι κρίματα ἔχετε μεθ’ ἑαυτῶν . διά τί οὐχὶ μᾶλλον ἀδικεῖσθε ; διά τί οὐχὶ μᾶλλον ἀποστερεῖσθε
    iam quidem omnino delictum est in vobis quod iudicia habetis inter vos quare non magis iniuriam accipitis quare non magis fraudem patimini
  112. ἀλλὰ ὑμεῖς ἀδικεῖτε καὶ ἀποστερεῖτε , καὶ τοῦτο ἀδελφούς .
    sed vos iniuriam facitis et fraudatis et hoc fratribus
  113. ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι θεοῦ βασιλείαν οὐ κληρονομήσουσιν ; μὴ πλανᾶσθε · οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται
    an nescitis quia iniqui regnum Dei non possidebunt nolite errare ne que fornicarii ne que idolis servientes ne que adulteri
  114. οὔτε κλέπται οὔτε πλεονέκται , οὐ μέθυσοι , οὐ λοίδοροι , οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν θεοῦ κληρονομήσουσιν .
    ne que molles ne que masculorum concubitores ne que fures ne que avari ne que ebriosi ne que maledici ne que rapaces regnum Dei
  115. καὶ ταῦτά τινες ἦτε · ἀλλὰ ἀπελούσασθε , ἀλλὰ ἡγιάσθητε , ἀλλὰ ἐδικαιώθητε ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἐν τῷ πνεύματι ...
    et haec quidam fuistis sed abluti estis sed sanctificati estis sed iustificati estis in nomine Domini nostri Iesu Christi et in Spiritu Dei nostri
  116. Πάντα μοι ἔξεστιν , ἀλλ’ οὐ πάντα συμφέρει . πάντα μοι ἔξεστιν , ἀλλ’ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος .
    omnia mihi licent sed non omnia expediunt omnia mihi licent sed ego sub nullius redigar potestate
  117. τὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ , καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν · ὁ δὲ θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει . τὸ δὲ σῶμα οὐ ...
    esca ventri et venter escis Deus autem et hunc et haec destruet corpus autem non fornicationi sed Domino et Dominus corpori
  118. ὁ δὲ θεὸς καὶ τὸν κύριον ἤγειρεν καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ .
    Deus vero et Dominum suscitavit et nos suscitabit per virtutem suam
  119. οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν ; ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη ; μὴ γένοιτο .
    nescitis quoniam corpora vestra membra Christi sunt tollens ergo membra Christi faciam membra meretricis absit
  120. ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν ; ἔσονται γάρ , φησίν , οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν .
    an nescitis quoniam qui adheret meretrici unum corpus efficitur erunt enim inquit duo in carne una
  121. ὁ δὲ κολλώμενος τῷ κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστιν .
    qui autem adheret Domino unus spiritus est
  122. φεύγετε τὴν πορνείαν · πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν , ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει .
    fugite fornicationem omne peccatum quodcumque fecerit homo extra corpus est qui autem fornicatur in corpus suum peccat
  123. ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ἁγίου πνεύματός ἐστιν , οὗ ἔχετε ἀπὸ θεοῦ , καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν
    an nescitis quoniam membra vestra templum est Spiritus Sancti qui in vobis est quem habetis a Deo et non estis vestri
  124. ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς · δοξάσατε δὴ τὸν θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν .
    empti enim estis pretio magno glorificate et portate Deum in corpore vestro
  125. Περὶ δὲ ὧν ἐγράψατε , καλὸν ἀνθρώπῳ γυναικὸς μὴ ἅπτεσθαι ·
    de quibus autem scripsistis bonum est homini mulierem non tangere
  126. διὰ δὲ τὰς πορνείας ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἐχέτω , καὶ ἑκάστη τὸν ἴδιον ἄνδρα ἐχέτω .
    propter fornicationes autem unusquisque suam uxorem habeat et unaquaeque suum virum habeat
  127. τῇ γυναικὶ ὁ ἀνὴρ τὴν ὀφειλὴν ἀποδιδότω , ὁμοίως δὲ καὶ ἡ γυνὴ τῷ ἀνδρί .
    uxori vir debitum reddat similiter autem et uxor viro
  128. ἡ γυνὴ τοῦ ἰδίου σώματος οὐκ ἐξουσιάζει ἀλλὰ ὁ ἀνήρ · ὁμοίως δὲ καὶ ὁ ἀνὴρ τοῦ ἰδίου σώματος οὐκ ἐξουσιάζει ἀλλὰ ἡ γυνή
    mulier sui corporis potestatem non habet sed vir similiter autem et vir sui corporis potestatem non habet sed mulier
  129. μὴ ἀποστερεῖτε ἀλλήλους , εἰ μήτι ἂν ἐκ συμφώνου πρὸς καιρὸν ἵνα σχολάσητε τῇ προσευχῇ καὶ πάλιν ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἦτε , ἵνα μὴ ...
    nolite fraudare invicem nisi forte ex consensu ad tempus ut vacetis orationi et iterum revertimini in id ipsum ne temptet vos Satanas propter incontinentiam
  130. τοῦτο δὲ λέγω κατὰ συγγνώμην , οὐ κατ’ ἐπιταγήν .
    hoc autem dico secundum indulgentiam non secundum imperium
  131. θέλω δὲ πάντας ἀνθρώπους εἶναι ὡς καὶ ἐμαυτόν · ἀλλὰ ἕκαστος ἴδιον ἔχει χάρισμα ἐκ θεοῦ , ὁ μὲν οὕτως , ὁ δὲ οὕτως
    volo autem omnes homines esse sicut me ipsum sed unusquisque proprium habet donum ex Deo alius quidem sic alius vero sic
  132. Λέγω δὲ τοῖς ἀγάμοις καὶ ταῖς χήραις , καλὸν αὐτοῖς ἐὰν μείνωσιν ὡς καὶ ἐγώ ·
    dico autem non nuptis et viduis bonum est illis si sic maneant sicut et ego
  133. εἰ δὲ οὐκ ἐγκρατεύονται γαμησάτωσαν · κρεῖττον γάρ ἐστιν γαμεῖν ἢ πυροῦσθαι .
    quod si non se continent nubant melius est enim nubere quam uri
  134. τοῖς δὲ γεγαμηκόσιν παραγγέλλω , οὐκ ἐγὼ ἀλλὰ ὁ κύριος , γυναῖκα ἀπὸ ἀνδρὸς μὴ χωρισθῆναι ,
    his autem qui matrimonio iuncti sunt praecipio non ego sed Dominus uxorem a viro non discedere
  135. ἐὰν δὲ καὶ χωρισθῇ , μενέτω ἄγαμος ἢ τῷ ἀνδρὶ καταλλαγήτω , καὶ ἄνδρα γυναῖκα μὴ ἀφιέναι .
    quod si discesserit manere innuptam aut viro suo reconciliari et vir uxorem ne dimittat
  136. τοῖς δὲ λοιποῖς λέγω ἐγώ , οὐχ ὁ κύριος · εἴ τις ἀδελφὸς γυναῖκα ἔχει ἄπιστον , καὶ αὕτη συνευδοκεῖ οἰκεῖν μετ’ αὐτοῦ , ...
    nam ceteris ego dico non Dominus si quis frater uxorem habet infidelem et haec consentit habitare cum illo non dimittat illam
  137. καὶ γυνὴ εἴ τις ἔχει ἄνδρα ἄπιστον καὶ οὗτος συνευδοκεῖ οἰκεῖν μετ’ αὐτῆς , μὴ ἀφιέτω τὸν ἄνδρα .
    et si qua mulier habet virum infidelem et hic consentit habitare cum illa non dimittat virum
  138. ἡγίασται γὰρ ὁ ἀνὴρ ὁ ἄπιστος ἐν τῇ γυναικί , καὶ ἡγίασται ἡ γυνὴ ἡ ἄπιστος ἐν τῷ ἀδελφῷ · ἐπεὶ ἄρα τὰ τέκνα ...
    sanctificatus est enim vir infidelis in muliere fideli et sanctificata est mulier infidelis per virum fidelem alioquin filii vestri inmundi essent nunc autem sancti
  139. εἰ δὲ ὁ ἄπιστος χωρίζεται , χωριζέσθω · οὐ δεδούλωται ὁ ἀδελφὸς ἢ ἡ ἀδελφὴ ἐν τοῖς τοιούτοις · ἐν δὲ εἰρήνῃ κέκληκεν ὑμᾶς ...
    quod si infidelis discedit discedat non est enim servituti subiectus frater aut soror in eiusmodi in pace autem vocavit nos Deus
  140. τί γὰρ οἶδας , γύναι , εἰ τὸν ἄνδρα σώσεις ; ἢ τί οἶδας , ἄνερ , εἰ τὴν γυναῖκα σώσεις ;
    unde enim scis mulier si virum salvum facies aut unde scis vir si mulierem salvam facies
  141. εἰ μὴ ἑκάστῳ ὡς μεμέρικεν ὁ κύριος , ἕκαστον ὡς κέκληκεν ὁ θεός , οὕτως περιπατείτω · καὶ οὕτως ἐν ταῖς ἐκκλησίαις πάσαις διατάσσομαι
    nisi unicuique sicut divisit Dominus unumquemque sicut vocavit Deus ita ambulet et sic in omnibus ecclesiis doceo
  142. περιτετμημένος τις ἐκλήθη ; μὴ ἐπισπάσθω . ἐν ἀκροβυστίᾳ κέκληταί τις ; μὴ περιτεμνέσθω .
    circumcisus aliquis vocatus est non adducat praeputium in praeputio aliquis vocatus est non circumcidatur
  143. ἡ περιτομὴ οὐδέν ἐστιν , καὶ ἡ ἀκροβυστία οὐδέν ἐστιν , ἀλλὰ τήρησις ἐντολῶν θεοῦ .
    circumcisio nihil est et praeputium nihil est sed observatio mandatorum Dei
  144. ἕκαστος ἐν τῇ κλήσει ᾗ ἐκλήθη ἐν ταύτῃ μενέτω .
    unusquisque in qua vocatione vocatus est in ea permaneat
  145. δοῦλος ἐκλήθης ; μή σοι μελέτω · ἀλλ’ εἰ καὶ δύνασαι ἐλεύθερος γενέσθαι , μᾶλλον χρῆσαι .
    servus vocatus es non sit tibi curae sed et si potes liber fieri magis utere
  146. ὁ γὰρ ἐν κυρίῳ κληθεὶς δοῦλος ἀπελεύθερος κυρίου ἐστίν · ὁμοίως ὁ ἐλεύθερος κληθεὶς δοῦλός ἐστιν Χριστοῦ .
    qui enim in Domino vocatus est servus libertus est Domini similiter qui liber vocatus est servus est Christi
  147. τιμῆς ἠγοράσθητε · μὴ γίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων .
    pretio empti estis nolite fieri servi hominum
  148. ἕκαστος ἐν ᾧ ἐκλήθη , ἀδελφοί , ἐν τούτῳ μενέτω παρὰ θεῷ .
    unusquisque in quo vocatus est fratres in hoc maneat apud Deum
  149. Περὶ δὲ τῶν παρθένων ἐπιταγὴν κυρίου οὐκ ἔχω , γνώμην δὲ δίδωμι ὡς ἠλεημένος ὑπὸ κυρίου πιστὸς εἶναι .
    de virginibus autem praeceptum Domini non habeo consilium autem do tamquam misericordiam consecutus a Domino ut sim fidelis
  150. νομίζω οὖν τοῦτο καλὸν ὑπάρχειν διὰ τὴν ἐνεστῶσαν ἀνάγκην , ὅτι καλὸν ἀνθρώπῳ τὸ οὕτως εἶναι .
    existimo ergo hoc bonum esse propter instantem necessitatem quoniam bonum est homini sic esse
  151. δέδεσαι γυναικί ; μὴ ζήτει λύσιν · λέλυσαι ἀπὸ γυναικός ; μὴ ζήτει γυναῖκα .
    alligatus es uxori noli quaerere solutionem solutus es ab uxore noli quaerere uxorem
  152. ἐὰν δὲ καὶ γαμήσῃς , οὐχ ἥμαρτες · καὶ ἐὰν γήμῃ ἡ παρθένος , οὐχ ἥμαρτεν . θλῖψιν δὲ τῇ σαρκὶ ἕξουσιν οἱ τοιοῦτοι ...
    si autem acceperis uxorem non peccasti et si nupserit virgo non peccavit tribulationem tamen carnis habebunt huiusmodi ego autem vobis parco
  153. τοῦτο δέ φημι , ἀδελφοί , ὁ καιρὸς συνεσταλμένος ἐστίν · τὸ λοιπὸν ἵνα καὶ οἱ ἔχοντες γυναῖκας ὡς μὴ ἔχοντες ὦσιν ,
    hoc itaque dico fratres tempus breve est reliquum est ut qui habent uxores tamquam non habentes sint
  154. καὶ οἱ κλαίοντες ὡς μὴ κλαίοντες , καὶ οἱ χαίροντες ὡς μὴ χαίροντες , καὶ οἱ ἀγοράζοντες ὡς μὴ κατέχοντες ,
    et qui flent tamquam non flentes et qui gaudent tamquam non gaudentes et qui emunt tamquam non possidentes
  155. καὶ οἱ χρώμενοι τὸν κόσμον ὡς μὴ καταχρώμενοι · παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου .
    et qui utuntur hoc mundo tamquam non utantur praeterit enim figura huius mundi
  156. θέλω δὲ ὑμᾶς ἀμερίμνους εἶναι . ὁ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ τοῦ κυρίου , πῶς ἀρέσῃ τῷ κυρίῳ ·
    volo autem vos sine sollicitudine esse qui sine uxore est sollicitus est quae Domini sunt quomodo placeat Deo
  157. ὁ δὲ γαμήσας μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου , πῶς ἀρέσῃ τῇ γυναικί ,
    qui autem cum uxore est sollicitus est quae sunt mundi quomodo placeat uxori et divisus est
  158. καὶ μεμέρισται . καὶ ἡ γυνὴ καὶ ἡ παρθένος ἡ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ τοῦ κυρίου , ἵνα ᾖ ἁγία καὶ τῷ σώματι καὶ τῷ ...
    et mulier innupta et virgo cogitat quae Domini sunt ut sit sancta et corpore et spiritu quae autem nupta est cogitat quae sunt mundi ...
  159. τοῦτο δὲ πρὸς τὸ ὑμῶν αὐτῶν σύμφορον λέγω , οὐχ ἵνα βρόχον ὑμῖν ἐπιβάλω , ἀλλὰ πρὸς τὸ εὔσχημον καὶ εὐπάρεδρον τῷ κυρίῳ ἀπερισπάστως
    porro hoc ad utilitatem vestram dico non ut laqueum vobis iniciam sed ad id quod honestum est et quod facultatem praebeat sine inpedimento Dominum
  160. εἰ δέ τις ἀσχημονεῖν ἐπὶ τὴν παρθένον αὐτοῦ νομίζει ἐὰν ᾖ ὑπέρακμος , καὶ οὕτως ὀφείλει γίνεσθαι , ὃ θέλει ποιείτω · οὐχ ἁμαρτάνει ...
    si quis autem turpem se videri existimat super virgine sua quod sit superadulta et ita oportet fieri quod vult faciat non peccat nubat
  161. ὃς δὲ ἕστηκεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἑδραῖος , μὴ ἔχων ἀνάγκην , ἐξουσίαν δὲ ἔχει περὶ τοῦ ἰδίου θελήματος , καὶ τοῦτο κέκρικεν ...
    nam qui statuit in corde suo firmus non habens necessitatem potestatem autem habet suae voluntatis et hoc iudicavit in corde suo servare virginem suam ...
  162. ὥστε καὶ ὁ γαμίζων τὴν ἑαυτοῦ παρθένον καλῶς ποιεῖ , καὶ ὁ μὴ γαμίζων κρεῖσσον ποιήσει .
    igitur et qui matrimonio iungit virginem suam bene facit et qui non iungit melius facit
  163. γυνὴ δέδεται ἐφ’ ὅσον χρόνον ζῇ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς · ἐὰν δὲ κοιμηθῇ ὁ ἀνήρ , ἐλευθέρα ἐστὶν ᾧ θέλει γαμηθῆναι , μόνον ἐν ...
    mulier alligata est quanto tempore vir eius vivit quod si dormierit vir eius liberata est cui vult nubat tantum in Domino
  164. μακαριωτέρα δέ ἐστιν ἐὰν οὕτως μείνῃ , κατὰ τὴν ἐμὴν γνώμην , δοκῶ δὲ καὶ ἐγώ πνεῦμα θεοῦ ἔχειν .
    beatior autem erit si sic permanserit secundum meum consilium puto autem quod et ego Spiritum Dei habeo
  165. Περὶ δὲ τῶν εἰδωλοθύτων , οἴδαμεν ὅτι πάντες γνῶσιν ἔχομεν . ἡ γνῶσις φυσιοῖ , ἡ δὲ ἀγάπη οἰκοδομεῖ .
    de his autem quae idolis sacrificantur scimus quia omnes scientiam habemus scientia inflat caritas vero aedificat
  166. εἴ τις δοκεῖ ἐγνωκέναι τι , οὔπω ἔγνω καθὼς δεῖ γνῶναι ·
    si quis se existimat scire aliquid nondum cognovit quemadmodum oporteat eum scire
  167. εἰ δέ τις ἀγαπᾷ τὸν θεόν , οὗτος ἔγνωσται ὑπ’ αὐτοῦ .
    si quis autem diligit Deum hic cognitus est ab eo
  168. περὶ τῆς βρώσεως οὖν τῶν εἰδωλοθύτων οἴδαμεν ὅτι οὐδὲν εἴδωλον ἐν κόσμῳ , καὶ ὅτι οὐδεὶς θεὸς εἰ μὴ εἷς .
    de escis autem quae idolis immolantur scimus quia nihil est idolum in mundo et quod nullus Deus nisi unus
  169. καὶ γὰρ εἴπερ εἰσὶν λεγόμενοι θεοὶ εἴτε ἐν οὐρανῷ εἴτε ἐπὶ γῆς , ὥσπερ εἰσὶν θεοὶ πολλοὶ καὶ κύριοι πολλοί ,
    nam et si sunt qui dicantur dii sive in caelo sive in terra siquidem sunt dii multi et domini multi
  170. ἀλλ’ ἡμῖν εἷς θεὸς ὁ πατήρ , ἐξ οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς εἰς αὐτόν , καὶ εἷς κύριος Ἰησοῦς Χριστός , δι’ οὗ ...
    nobis tamen unus Deus Pater ex quo omnia et nos in illum et unus Dominus Iesus Christus per quem omnia et nos per ipsum
  171. ἀλλ’ οὐκ ἐν πᾶσιν ἡ γνῶσις · τινὲς δὲ τῇ συνηθείᾳ ἕως ἄρτι τοῦ εἰδώλου ὡς εἰδωλόθυτον ἐσθίουσιν , καὶ ἡ συνείδησις αὐτῶν ἀσθενὴς ...
    sed non in omnibus est scientia quidam autem conscientia usque nunc idoli quasi idolothytum manducant et conscientia ipsorum cum sit infirma polluitur
  172. βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παραστήσει τῷ θεῷ · οὔτε ἐὰν φάγωμεν περισσεύομεν , οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα .
    esca autem nos non commendat Deo ne que si non manducaverimus deficiemus ne que si manducaverimus abundabimus
  173. βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενέσιν .
    videte autem ne forte haec licentia vestra offendiculum fiat infirmibus
  174. ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σὲ τὸν ἔχοντα γνῶσιν ἐν εἰδωλίῳ κατακείμενον , οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν
    si enim quis viderit eum qui habet scientiam in idolio recumbentem nonne conscientia eius cum sit infirma aedificabitur ad manducandum idolothyta
  175. ἀπόλλυται γὰρ ὁ ἀσθενῶν ἐν τῇ σῇ γνώσει , ὁ ἀδελφὸς δι’ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν .
    et peribit infirmus in tua scientia frater propter quem Christus mortuus est
  176. οὕτως δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε .
    sic autem peccantes in fratres et percutientes conscientiam eorum infirmam in Christo peccatis
  177. διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου , οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα , ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω .
    quapropter si esca scandalizat fratrem meum non manducabo carnem in aeternum ne fratrem meum scandalizem
  178. Οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος ; οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος ; οὐχὶ Ἰησοῦν τὸν κύριον ἡμῶν ἑόρακα ; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστὲ ἐν κυρίῳ ;
    non sum liber non sum apostolus nonne Iesum Dominum nostrum vidi non opus meum vos estis in Domino
  179. εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος , ἀλλά γε ὑμῖν εἰμί · ἡ γὰρ σφραγίς μου τῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστὲ ἐν κυρίῳ .
    si aliis non sum apostolus sed tamen vobis sum nam signaculum apostolatus mei vos estis in Domino
  180. ἡ ἐμὴ ἀπολογία τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσίν ἐστιν αὕτη .
    mea defensio apud eos qui me interrogant haec est
  181. μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν φαγεῖν καὶ πεῖν ;
    numquid non habemus potestatem manducandi et bibendi
  182. μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν ἀδελφὴν γυναῖκα περιάγειν , ὡς καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῦ κυρίου καὶ Κηφᾶς ;
    numquid non habemus potestatem sororem mulierem circumducendi sicut et ceteri apostoli et fratres Domini et Cephas
  183. ἢ μόνος ἐγὼ καὶ Βαρναβᾶς οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν μὴ ἐργάζεσθαι ;
    aut solus ego et Barnabas non habemus potestatem hoc operandi
  184. τίς στρατεύεται ἰδίοις ὀψωνίοις ποτέ ; τίς φυτεύει ἀμπελῶνα καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ οὐκ ἐσθίει ; ἢ τίς ποιμαίνει ποίμνην καὶ ἐκ τοῦ γάλακτος ...
    quis militat suis stipendiis umquam quis plantat vineam et fructum eius non edit quis pascit gregem et de lacte gregis non manducat
  185. μὴ κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα λαλῶ , ἢ καὶ ὁ νόμος ταῦτα οὐ λέγει ;
    numquid secundum hominem haec dico an et lex haec non dicit
  186. ἐν γὰρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται , οὐ κημώσεις βοῦν ἀλοῶντα . μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ θεῷ ;
    scriptum est enim in lege Mosi non alligabis os bovi trituranti numquid de bubus cura est Deo
  187. ἢ δι’ ἡμᾶς πάντως λέγει ; δι’ ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη , ὅτι ὀφείλει ἐπ’ ἐλπίδι ὁ ἀροτριῶν ἀροτριᾶν , καὶ ὁ ἀλοῶν ἐπ’ ἐλπίδι ...
    an propter nos utique dicit nam propter nos scripta sunt quoniam debet in spe qui arat arare et qui triturat in spe fructus percipiendi
  188. Εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τὰ πνευματικὰ ἐσπείραμεν , μέγα εἰ ἡμεῖς ὑμῶν τὰ σαρκικὰ θερίσομεν ;
    si nos vobis spiritalia seminavimus magnum est si nos carnalia vestra metamus
  189. εἰ ἄλλοι τῆς ὑμῶν ἐξουσίας μετέχουσιν , οὐ μᾶλλον ἡμεῖς ; ἀλλ’ οὐκ ἐχρησάμεθα τῇ ἐξουσίᾳ ταύτῃ , ἀλλὰ πάντα στέγομεν ἵνα μή τινα ...
    si alii potestatis vestrae participes sunt non potius nos sed non usi sumus hac potestate sed omnia sustinemus ne quod offendiculum demus evangelio Christi
  190. οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ τὰ ἱερὰ ἐργαζόμενοι τὰ ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἐσθίουσιν , οἱ τῷ θυσιαστηρίῳ παρεδρεύοντες τῷ θυσιαστηρίῳ συμμερίζονται ;
    nescitis quoniam qui in sacrario operantur quae de sacrario sunt edunt qui altario deserviunt cum altario participantur
  191. οὕτως καὶ ὁ κύριος διέταξεν τοῖς τὸ εὐαγγέλιον καταγγέλλουσιν ἐκ τοῦ εὐαγγελίου ζῆν .
    ita et Dominus ordinavit his qui evangelium adnuntiant de evangelio vivere
  192. ἐγὼ δὲ οὐ κέχρημαι οὐδενὶ τούτων . οὐκ ἔγραψα δὲ ταῦτα ἵνα οὕτως γένηται ἐν ἐμοί , καλὸν γάρ μοι μᾶλλον ἀποθανεῖν ἤ τὸ ...
    ego autem nullo horum usus sum non scripsi autem haec ut ita fiant in me bonum est enim mihi magis mori quam ut gloriam ...
  193. ἐὰν γὰρ εὐαγγελίζωμαι , οὐκ ἔστιν μοι καύχημα · ἀνάγκη γάρ μοι ἐπίκειται · οὐαὶ γάρ μοί ἐστιν ἐὰν μὴ εὐαγγελίζωμαι .
    nam si evangelizavero non est mihi gloria necessitas enim mihi incumbit vae enim mihi est si non evangelizavero
  194. εἰ γὰρ ἑκὼν τοῦτο πράσσω , μισθὸν ἔχω · εἰ δὲ ἄκων , οἰκονομίαν πεπίστευμαι .
    si enim volens hoc ago mercedem habeo si autem invitus dispensatio mihi credita est
  195. τίς οὖν μού ἐστιν ὁ μισθός ; ἵνα εὐαγγελιζόμενος ἀδάπανον θήσω τὸ εὐαγγέλιον , εἰς τὸ μὴ καταχρήσασθαι τῇ ἐξουσίᾳ μου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ
    quae est ergo merces mea ut evangelium praedicans sine sumptu ponam evangelium ut non abutar potestate mea in evangelio
  196. Ἐλεύθερος γὰρ ὢν ἐκ πάντων πᾶσιν ἐμαυτὸν ἐδούλωσα , ἵνα τοὺς πλείονας κερδήσω ·
    nam cum liber essem ex omnibus omnium me servum feci ut plures lucri facerem
  197. καὶ ἐγενόμην τοῖς Ἰουδαίοις ὡς Ἰουδαῖος , ἵνα Ἰουδαίους κερδήσω · τοῖς ὑπὸ νόμον ὡς ὑπὸ νόμον , μὴ ὢν αὐτὸς ὑπὸ νόμον , ...
    et factus sum Iudaeis tamquam Iudaeus ut Iudaeos lucrarer
  198. τοῖς ἀνόμοις ὡς ἄνομος , μὴ ὢν ἄνομος θεοῦ ἀλλ’ ἔννομος Χριστοῦ , ἵνα κερδάνω τοὺς ἀνόμους ·
    his qui sub lege sunt quasi sub lege essem cum ipse non essem sub lege ut eos qui sub lege erant lucri facerem his ...
  199. ἐγενόμην τοῖς ἀσθενέσιν ἀσθενής , ἵνα τοὺς ἀσθενεῖς κερδήσω · τοῖς πᾶσιν γέγονα πάντα , ἵνα πάντως τινὰς σώσω .
    factus sum infirmis infirmus ut infirmos lucri facerem omnibus omnia factus sum ut omnes facerem salvos
  200. πάντα δὲ ποιῶ διὰ τὸ εὐαγγέλιον , ἵνα συνκοινωνὸς αὐτοῦ γένωμαι .
    omnia autem facio propter evangelium ut particeps eius efficiar
  201. οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ ἐν σταδίῳ τρέχοντες πάντες μὲν τρέχουσιν , εἷς δὲ λαμβάνει τὸ βραβεῖον ; οὕτως τρέχετε ἵνα καταλάβητε .
    nescitis quod hii qui in stadio currunt omnes quidem currunt sed unus accipit bravium sic currite ut conprehendatis
  202. πᾶς δὲ ὁ ἀγωνιζόμενος πάντα ἐγκρατεύεται , ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἵνα φθαρτὸν στέφανον λάβωσιν , ἡμεῖς δὲ ἄφθαρτον .
    omnis autem qui in agone contendit ab omnibus se abstinet et illi quidem ut corruptibilem coronam accipiant nos autem incorruptam
  203. ἐγὼ τοίνυν οὕτως τρέχω ὡς οὐκ ἀδήλως , οὕτως πυκτεύω ὡς οὐκ ἀέρα δέρων ·
    ego igitur sic curro non quasi in incertum sic pugno non quasi aerem verberans
  204. ἀλλὰ ὑπωπιάζω μου τὸ σῶμα καὶ δουλαγωγῶ , μήπως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι .
    sed castigo corpus meum et in servitutem redigo ne forte cum aliis praedicaverim ipse reprobus efficiar
  205. Οὐ θέλω γὰρ ὑμᾶς ἀγνοεῖν , ἀδελφοί , ὅτι οἱ πατέρες ἡμῶν πάντες ὑπὸ τὴν νεφέλην ἦσαν καὶ πάντες διὰ τῆς θαλάσσης διῆλθον ,
    nolo enim vos ignorare fratres quoniam patres nostri omnes sub nube fuerunt et omnes mare transierunt
  206. καὶ πάντες εἰς τὸν Μωϋσῆν ἐβαπτίσθησαν ἐν τῇ νεφέλῃ καὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ ,
    et omnes in Mose baptizati sunt in nube et in mari
  207. καὶ πάντες τὸ αὐτὸ πνευματικὸν βρῶμα ἔφαγον ,
    et omnes eandem escam spiritalem manducaverunt
  208. καὶ πάντες τὸ αὐτὸ πνευματικὸν ἔπιον πόμα · ἔπινον γὰρ ἐκ πνευματικῆς ἀκολουθούσης πέτρας , ἡ πέτρα δὲ ἦν ὁ Χριστός .
    et omnes eundem potum spiritalem biberunt bibebant autem de spiritali consequenti eos petra petra autem erat Christus
  209. ἀλλ’ οὐκ ἐν τοῖς πλείοσιν αὐτῶν εὐδόκησεν ὁ θεός , κατεστρώθησαν γὰρ ἐν τῇ ἐρήμῳ .
    sed non in pluribus eorum beneplacitum est Deo nam prostrati sunt in deserto
  210. ταῦτα δὲ τύποι ἡμῶν ἐγενήθησαν , εἰς τὸ μὴ εἶναι ἡμᾶς ἐπιθυμητὰς κακῶν , καθὼς καὶ ἐκεῖνοι ἐπεθύμησαν .
    haec autem in figura facta sunt nostri ut non simus concupiscentes malorum sicut et illi concupierunt
  211. μηδὲ εἰδωλολάτραι γίνεσθε , καθώς τινες αὐτῶν · ὥσπερ γέγραπται , ἐκάθισεν ὁ λαὸς φαγεῖν καὶ πεῖν , καὶ ἀνέστησαν παίζειν .
    ne que idolorum cultores efficiamini sicut quidam ex ipsis quemadmodum scriptum est sedit populus manducare et bibere et surrexerunt ludere
  212. μηδὲ πορνεύωμεν , καθώς τινες αὐτῶν ἐπόρνευσαν , καὶ ἔπεσαν μιᾷ ἡμέρᾳ εἴκοσιτρεῖς χιλιάδες .
    ne que fornicemur sicut quidam ex ipsis fornicati sunt et ceciderunt una die viginti tria milia
  213. μηδὲ ἐκπειράζωμεν τὸν κύριον , καθώς τινες αὐτῶν ἐξεπείρασαν , καὶ ὑπὸ τῶν ὄφεων ἀπώλλυντο .
    ne que temptemus Christum sicut quidam eorum temptaverunt et a serpentibus perierunt
  214. μηδὲ γογγύζετε , καθάπερ τινὲς αὐτῶν ἐγόγγυσαν , καὶ ἀπώλοντο ὑπὸ τοῦ ὀλοθρευτοῦ .
    ne que murmuraveritis sicut quidam eorum murmuraverunt et perierunt ab exterminatore
  215. ταῦτα δὲ τυπικῶς συνέβαινεν ἐκείνοις , ἐγράφη δὲ πρὸς νουθεσίαν ἡμῶν , εἰς οὓς τὰ τέλη τῶν αἰώνων κατήντηκεν .
    haec autem omnia in figura contingebant illis scripta sunt autem ad correptionem nostram in quos fines saeculorum devenerunt
  216. ὥστε ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μὴ πέσῃ .
    itaque qui se existimat stare videat ne cadat
  217. πειρασμὸς ὑμᾶς οὐκ εἴληφεν εἰ μὴ ἀνθρώπινος · πιστὸς δὲ ὁ θεός , ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύνασθε , ἀλλὰ ποιήσει ...
    temptatio vos non adprehendat nisi humana fidelis autem Deus qui non patietur vos temptari super id quod potestis sed faciet cum temptatione etiam proventum ...
  218. Διόπερ , ἀγαπητοί μου , φεύγετε ἀπὸ τῆς εἰδωλολατρείας .
    propter quod carissimi mihi fugite ab idolorum cultura
  219. ὡς φρονίμοις λέγω · κρίνατε ὑμεῖς ὅ φημι .
    ut prudentibus loquor vos iudicate quod dico
  220. τὸ ποτήριον τῆς εὐλογίας ὃ εὐλογοῦμεν , οὐχὶ κοινωνία τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ ἐστιν ; τὸν ἄρτον ὃν κλῶμεν , οὐχὶ κοινωνία τοῦ σώματος ...
    calicem benedictionis cui benedicimus nonne communicatio sanguinis Christi est et panis quem frangimus nonne participatio corporis Domini est
  221. ὅτι εἷς ἄρτος , ἓν σῶμα οἱ πολλοί ἐσμεν · οἱ γὰρ πάντες ἐκ τοῦ ἑνὸς ἄρτου μετέχομεν .
    quoniam unus panis unum corpus multi sumus omnes quidem de uno pane participamur
  222. βλέπετε τὸν Ἰσραὴλ κατὰ σάρκα · οὐχ οἱ ἐσθίοντες τὰς θυσίας κοινωνοὶ τοῦ θυσιαστηρίου εἰσίν ;
    videte Israhel secundum carnem nonne qui edunt hostias participes sunt altaris
  223. τί οὖν φημί ; ὅτι εἰδωλόθυτόν τί ἐστιν ; ἢ ὅτι εἴδωλόν τί ἐστιν ;
    quid ergo dico quod idolis immolatum sit aliquid aut quod idolum sit aliquid
  224. ἀλλ’ ὅτι ἃ θύουσιν , δαιμονίοις καὶ οὐ θεῷ θύουσιν , οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς κοινωνοὺς τῶν δαιμονίων γίνεσθαι .
    sed quae immolant gentes daemoniis immolant et non Deo nolo autem vos socios fieri daemoniorum non potestis calicem Domini bibere et calicem daemoniorum
  225. οὐ δύνασθε ποτήριον κυρίου πίνειν καὶ ποτήριον δαιμονίων · οὐ δύνασθε τραπέζης κυρίου μετέχειν καὶ τραπέζης δαιμονίων .
    non potestis mensae Domini participes esse et mensae daemoniorum
  226. ἢ παραζηλοῦμεν τὸν κύριον ; μὴ ἰσχυρότεροι αὐτοῦ ἐσμεν ;
    an aemulamur Dominum numquid fortiores illo sumus omnia licent sed non omnia expediunt
  227. Πάντα ἔξεστιν , ἀλλ’ οὐ πάντα συμφέρει . πάντα ἔξεστιν , ἀλλ’ οὐ πάντα οἰκοδομεῖ .
    omnia licent sed non omnia aedificant
  228. μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητείτω ἀλλὰ τὸ τοῦ ἑτέρου .
    nemo quod suum est quaerat sed quod alterius
  229. πᾶν τὸ ἐν μακέλλῳ πωλούμενον ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν ,
    omne quod in macello venit manducate nihil interrogantes propter conscientiam
  230. τοῦ κυρίου γὰρ ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς .
    Domini est terra et plenitudo eius
  231. εἴ τις καλεῖ ὑμᾶς τῶν ἀπίστων καὶ θέλετε πορεύεσθαι , πᾶν τὸ παρατιθέμενον ὑμῖν ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν .
    si quis vocat vos infidelium et vultis ire omne quod vobis adponitur manducate nihil interrogantes propter conscientiam
  232. ἐὰν δέ τις ὑμῖν εἴπῃ , τοῦτο ἱερόθυτόν ἐστιν , μὴ ἐσθίετε δι’ ἐκεῖνον τὸν μηνύσαντα καὶ τὴν συνείδησιν
    si quis autem dixerit hoc immolaticium est idolis nolite manducare propter illum qui indicavit et propter conscientiam
  233. συνείδησιν δὲ λέγω οὐχὶ τὴν ἑαυτοῦ ἀλλὰ τὴν τοῦ ἑτέρου . ἱνατί γὰρ ἡ ἐλευθερία μου κρίνεται ὑπὸ ἄλλης συνειδήσεως ;
    conscientiam autem dico non tuam sed alterius ut quid enim libertas mea iudicatur ab alia conscientia
  234. εἰ ἐγὼ χάριτι μετέχω , τί βλασφημοῦμαι ὑπὲρ οὗ ἐγὼ εὐχαριστῶ ;
    si ego cum gratia participo quid blasphemor pro eo quod gratias ago
  235. εἴτε οὖν ἐσθίετε εἴτε πίνετε εἴτε τι ποιεῖτε , πάντα εἰς δόξαν θεοῦ ποιεῖτε .
    si ve ergo manducatis si ve bibitis vel aliud quid facitis omnia in gloriam Dei facite
  236. ἀπρόσκοποι καὶ Ἰουδαίοις γίνεσθε καὶ Ἕλλησιν καὶ τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ θεοῦ ,
    sine offensione estote Iudaeis et gentilibus et ecclesiae Dei
  237. καθὼς καὶ ἐγώ πάντα πᾶσιν ἀρέσκω , μὴ ζητῶν τὸ ἐμαυτοῦ σύμφορον ἀλλὰ τὸ τῶν πολλῶν , ἵνα σωθῶσιν .
    sicut et ego per omnia omnibus placeo non quaerens quod mihi utile est sed quod multis ut salvi fiant
  238. μιμηταί μου γίνεσθε , καθὼς καὶ ἐγώ Χριστοῦ .
    imitatores mei estote sicut et ego Christi
  239. Ἐπαινῶ δὲ ὑμᾶς ὅτι πάντα μου μέμνησθε καὶ καθὼς παρέδωκα ὑμῖν τὰς παραδόσεις κατέχετε .
    laudo autem vos fratres quod omnia mei memores estis et sicut tradidi vobis praecepta mea tenetis
  240. θέλω δὲ ὑμᾶς εἰδέναι ὅτι παντὸς ἀνδρὸς ἡ κεφαλὴ ὁ Χριστός ἐστιν , κεφαλὴ δὲ γυναικὸς ὁ ἀνήρ , κεφαλὴ δὲ τοῦ Χριστοῦ ὁ ...
    volo autem vos scire quod omnis viri caput Christus est caput autem mulieris vir caput vero Christi Deus
  241. πᾶς ἀνὴρ προσευχόμενος ἢ προφητεύων κατὰ κεφαλῆς ἔχων καταισχύνει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ·
    omnis vir orans aut prophetans velato capite deturpat caput suum
  242. πᾶσα δὲ γυνὴ προσευχομένη ἢ προφητεύουσα ἀκατακαλύπτῳ τῇ κεφαλῇ καταισχύνει τὴν κεφαλὴν αὐτῆς · ἓν γάρ ἐστιν καὶ τὸ αὐτὸ τῇ ἐξυρημένῃ .
    omnis autem mulier orans aut prophetans non velato capite deturpat caput suum unum est enim atque si decalvetur
  243. εἰ γὰρ οὐ κατακαλύπτεται γυνή , καὶ κειράσθω · εἰ δὲ αἰσχρὸν γυναικὶ τὸ κείρασθαι ἢ ξυρᾶσθαι , κατακαλυπτέσθω .
    nam si non velatur mulier et tondeatur si vero turpe est mulieri tonderi aut decalvari velet caput suum
  244. ἀνὴρ μὲν γὰρ οὐκ ὀφείλει κατακαλύπτεσθαι τὴν κεφαλήν , εἰκὼν καὶ δόξα θεοῦ ὑπάρχων · ἡ γυνὴ δὲ δόξα ἀνδρός ἐστιν .
    vir quidem non debet velare caput quoniam imago et gloria est Dei mulier autem gloria viri est
  245. οὐ γάρ ἐστιν ἀνὴρ ἐκ γυναικός , ἀλλὰ γυνὴ ἐξ ἀνδρός ·
    non enim vir ex muliere est sed mulier ex viro
  246. καὶ γὰρ οὐκ ἐκτίσθη ἀνὴρ διὰ τὴν γυναῖκα , ἀλλὰ γυνὴ διὰ τὸν ἄνδρα .
    etenim non est creatus vir propter mulierem sed mulier propter virum
  247. διὰ τοῦτο ὀφείλει ἡ γυνὴ ἐξουσίαν ἔχειν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς διὰ τοὺς ἀγγέλους .
    ideo debet mulier potestatem habere supra caput propter angelos
  248. πλὴν οὔτε γυνὴ χωρὶς ἀνδρὸς οὔτε ἀνὴρ χωρὶς γυναικὸς ἐν κυρίῳ ·
    verumtamen ne que vir sine muliere ne que mulier sine viro in Domino
  249. ὥσπερ γὰρ ἡ γυνὴ ἐκ τοῦ ἀνδρός , οὕτως καὶ ὁ ἀνὴρ διὰ τῆς γυναικός · τὰ δὲ πάντα ἐκ τοῦ θεοῦ .
    nam sicut mulier de viro ita et vir per mulierem omnia autem ex Deo
  250. ἐν ὑμῖν αὐτοῖς κρίνατε · πρέπον ἐστὶν γυναῖκα ἀκατακάλυπτον τῷ θεῷ προσεύχεσθαι ;
    vos ipsi iudicate decet mulierem non velatam orare Deum
  251. οὐδὲ ἡ φύσις αὐτὴ διδάσκει ὑμᾶς ὅτι ἀνὴρ μὲν ἐὰν κομᾷ ἀτιμία αὐτῷ ἐστιν ,
    ne c ipsa natura docet vos quod vir quidem si comam nutriat ignominia est illi
  252. γυνὴ δὲ ἐὰν κομᾷ δόξα αὐτῇ ἐστιν ; ὅτι ἡ κόμη ἀντὶ περιβολαίου δέδοται αὐτῇ .
    mulier vero si comam nutriat gloria est illi quoniam capilli pro velamine ei dati sunt
  253. Εἰ δέ τις δοκεῖ φιλόνεικος εἶναι , ἡμεῖς τοιαύτην συνήθειαν οὐκ ἔχομεν , οὐδὲ αἱ ἐκκλησίαι τοῦ θεοῦ .
    si quis autem videtur contentiosus esse nos talem consuetudinem non habemus ne que ecclesiae Dei
  254. Τοῦτο δὲ παραγγέλλων οὐκ ἐπαινῶ ὅτι οὐκ εἰς τὸ κρεῖσσον ἀλλὰ εἰς τὸ ἧσσον συνέρχεσθε .
    hoc autem praecipio non laudans quod non in melius sed in deterius convenitis
  255. πρῶτον μὲν γὰρ συνερχομένων ὑμῶν ἐν ἐκκλησίᾳ ἀκούω σχίσματα ἐν ὑμῖν ὑπάρχειν , καὶ μέρος τι πιστεύω .
    primum quidem convenientibus vobis in ecclesia audio scissuras esse et ex parte credo
  256. δεῖ γὰρ καὶ αἱρέσεις ἐν ὑμῖν εἶναι , ἵνα οἱ δόκιμοι φανεροὶ γένωνται ἐν ὑμῖν .
    nam oportet et hereses esse ut et qui probati sunt manifesti fiant in vobis
  257. συνερχομένων οὖν ὑμῶν ἐπὶ τὸ αὐτὸ οὐκ ἔστιν κυριακὸν δεῖπνον φαγεῖν ,
    convenientibus ergo vobis in unum iam non est dominicam cenam manducare
  258. ἕκαστος γὰρ τὸ ἴδιον δεῖπνον προλαμβάνει ἐν τῷ φαγεῖν , καὶ ὃς μὲν πεινᾷ , ὃς δὲ μεθύει .
    unusquisque enim suam cenam praesumit ad manducandum et alius quidem esurit alius autem ebrius est
  259. μὴ γὰρ οἰκίας οὐκ ἔχετε εἰς τὸ ἐσθίειν καὶ πίνειν ; ἢ τῆς ἐκκλησίας τοῦ θεοῦ καταφρονεῖτε , καὶ καταισχύνετε τοὺς μὴ ἔχοντας ; ...
    numquid domos non habetis ad manducandum et bibendum aut ecclesiam Dei contemnitis et confunditis eos qui non habent quid dicam vobis laudo vos in ...
  260. ἐγὼ γὰρ παρέλαβον ἀπὸ τοῦ κυρίου , ὃ καὶ παρέδωκα ὑμῖν , ὅτι ὁ κύριος Ἰησοῦς ἐν τῇ νυκτὶ ᾗ παρεδίδετο ἔλαβεν ἄρτον
    ego enim accepi a Domino quod et tradidi vobis quoniam Dominus Iesus in qua nocte tradebatur accepit panem
  261. καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασεν καὶ εἶπεν , τοῦτό μού ἐστιν τὸ σῶμα τὸ ὑπὲρ ὑμῶν · τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν .
    et gratias agens fregit et dixit hoc est corpus meum pro vobis hoc facite in meam commemorationem
  262. ὡσαύτως καὶ τὸ ποτήριον μετὰ τὸ δειπνῆσαι , λέγων , τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐστὶν ἐν τῷ ἐμῷ αἵματι · τοῦτο ποιεῖτε ...
    similiter et calicem postquam cenavit dicens hic calix novum testamentum est in meo sanguine hoc facite quotienscumque bibetis in meam commemorationem
  263. ὁσάκις γὰρ ἐὰν ἐσθίητε τὸν ἄρτον τοῦτον καὶ τὸ ποτήριον πίνητε , τὸν θάνατον τοῦ κυρίου καταγγέλλετε , ἄχρι οὗ ἔλθῃ .
    quotienscumque enim manducabitis panem hunc et calicem bibetis mortem Domini adnuntiatis donec veniat
  264. ὥστε ὃς ἂν ἐσθίῃ τὸν ἄρτον ἢ πίνῃ τὸ ποτήριον τοῦ κυρίου ἀναξίως , ἔνοχος ἔσται τοῦ σώματος καὶ τοῦ αἵματος τοῦ κυρίου .
    itaque quicumque manducaverit panem vel biberit calicem Domini indigne reus erit corporis et sanguinis Domini
  265. δοκιμαζέτω δὲ ἄνθρωπος ἑαυτόν , καὶ οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καὶ ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω ·
    probet autem se ipsum homo et sic de pane illo edat et de calice bibat
  266. ὁ γὰρ ἐσθίων καὶ πίνων κρίμα ἑαυτῷ ἐσθίει καὶ πίνει μὴ διακρίνων τὸ σῶμα .
    qui enim manducat et bibit indigne iudicium sibi manducat et bibit non diiudicans corpus
  267. διὰ τοῦτο ἐν ὑμῖν πολλοὶ ἀσθενεῖς καὶ ἄρρωστοι καὶ κοιμῶνται ἱκανοί .
    ideo inter vos multi infirmes et inbecilles et dormiunt multi
  268. εἰ δὲ ἑαυτοὺς διεκρίνομεν , οὐκ ἂν ἐκρινόμεθα ·
    quod si nos met ipsos diiudicaremus non utique iudicaremur
  269. κρινόμενοι δὲ ὑπὸ τοῦ κυρίου παιδευόμεθα , ἵνα μὴ σὺν τῷ κόσμῳ κατακριθῶμεν .
    dum iudicamur autem a Domino corripimur ut non cum hoc mundo damnemur
  270. ὥστε , ἀδελφοί μου , συνερχόμενοι εἰς τὸ φαγεῖν ἀλλήλους ἐκδέχεσθε .
    itaque fratres mei cum convenitis ad manducandum invicem expectate
  271. εἴ τις πεινᾷ , ἐν οἴκῳ ἐσθιέτω , ἵνα μὴ εἰς κρίμα συνέρχησθε . τὰ δὲ λοιπὰ ὡς ἂν ἔλθω διατάξομαι .
    si quis esurit domi manducet ut non in iudicium conveniatis cetera autem cum venero disponam
  272. Περὶ δὲ τῶν πνευματικῶν , ἀδελφοί , οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν .
    de spiritalibus autem nolo vos ignorare fratres
  273. οἴδατε ὅτι ὅτε ἔθνη ἦτε πρὸς τὰ εἴδωλα τὰ ἄφωνα ὡς ἂν ἤγεσθε ἀπαγόμενοι .
    scitis quoniam cum gentes essetis ad simulacra muta prout ducebamini euntes
  274. διὸ γνωρίζω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς ἐν πνεύματι θεοῦ λαλῶν λέγει , ἀνάθεμα Ἰησοῦς , καὶ οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν , κύριος Ἰησοῦς , εἰ μὴ ...
    ideo notum vobis facio quod nemo in Spiritu Dei loquens dicit anathema Iesu et nemo potest dicere Dominus Iesus nisi in Spiritu Sancto
  275. Διαιρέσεις δὲ χαρισμάτων εἰσίν , τὸ δὲ αὐτὸ πνεῦμα ·
    divisiones vero gratiarum sunt idem autem Spiritus
  276. καὶ διαιρέσεις διακονιῶν εἰσιν , καὶ ὁ αὐτὸς κύριος ·
    et divisiones ministrationum sunt idem autem Dominus
  277. καὶ διαιρέσεις ἐνεργημάτων εἰσίν , ὁ δὲ αὐτὸς θεός , ὁ ἐνεργῶν τὰ πάντα ἐν πᾶσιν .
    et divisiones operationum sunt idem vero Deus qui operatur omnia in omnibus
  278. ἑκάστῳ δὲ δίδοται ἡ φανέρωσις τοῦ πνεύματος πρὸς τὸ συμφέρον .
    unicuique autem datur manifestatio Spiritus ad utilitatem
  279. ᾧ μὲν γὰρ διὰ τοῦ πνεύματος δίδοται λόγος σοφίας , ἄλλῳ δὲ λόγος γνώσεως κατὰ τὸ αὐτὸ πνεῦμα ,
    alii quidem per Spiritum datur sermo sapientiae alii autem sermo scientiae secundum eundem Spiritum
  280. ἑτέρῳ πίστις ἐν τῷ αὐτῷ πνεύματι , ἄλλῳ δὲ χαρίσματα ἰαμάτων ἐν τῷ ἑνὶ πνεύματι ,
    alteri fides in eodem Spiritu alii gratia sanitatum in uno Spiritu
  281. ἄλλῳ δὲ ἐνεργήματα δυνάμεων , ἄλλῳ δὲ προφητεία , ἄλλῳ δὲ διάκρισις πνευμάτων , ἑτέρῳ γένη γλωσσῶν , ἄλλῳ δὲ ἑρμηνεία γλωσσῶν ·
    alii operatio virtutum alii prophetatio alii discretio spirituum alii genera linguarum alii interpretatio sermonum
  282. πάντα δὲ ταῦτα ἐνεργεῖ τὸ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ πνεῦμα , διαιροῦν ἰδίᾳ ἑκάστῳ καθὼς βούλεται .
    haec autem omnia operatur unus atque idem Spiritus dividens singulis prout vult
  283. Καθάπερ γὰρ τὸ σῶμα ἕν ἐστιν καὶ μέλη πολλὰ ἔχει , πάντα δὲ τὰ μέλη τοῦ σώματος πολλὰ ὄντα ἕν ἐστιν σῶμα , οὕτως ...
    sicut enim corpus unum est et membra habet multa omnia autem membra corporis cum sint multa unum corpus sunt ita et Christus
  284. καὶ γὰρ ἐν ἑνὶ πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἓν σῶμα ἐβαπτίσθημεν , εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες , εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι , καὶ πάντες ...
    etenim in uno Spiritu omnes nos in unum corpus baptizati sumus sive Iudaei sive gentiles sive servi sive liberi et omnes unum Spiritum potati
  285. καὶ γὰρ τὸ σῶμα οὐκ ἔστιν ἓν μέλος ἀλλὰ πολλά .
    nam et corpus non est unum membrum sed multa
  286. ἐὰν εἴπῃ ὁ πούς , ὅτι οὐκ εἰμὶ χείρ , οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος , οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώματος
    si dixerit pes quoniam non sum manus non sum de corpore non ideo non est de corpore
  287. καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς , ὅτι οὐκ εἰμὶ ὀφθαλμός , οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ σώματος , οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ ...
    et si dixerit auris quia non sum oculus non sum de corpore non ideo non est de corpore
  288. εἰ ὅλον τὸ σῶμα ὀφθαλμός , ποῦ ἡ ἀκοή ; εἰ ὅλον ἀκοή , ποῦ ἡ ὄσφρησις ;
    si totum corpus oculus ubi auditus si totum auditus ubi odoratus
  289. νυνὶ δὲ ὁ θεὸς ἔθετο τὰ μέλη , ἓν ἕκαστον αὐτῶν , ἐν τῷ σώματι καθὼς ἠθέλησεν .
    nunc autem posuit Deus membra unumquodque eorum in corpore sicut voluit
  290. εἰ δὲ ἦν τὰ πάντα ἓν μέλος , ποῦ τὸ σῶμα ;
    quod si essent omnia unum membrum ubi corpus
  291. νῦν δὲ πολλὰ μὲν μέλη , ἓν δὲ σῶμα .
    nunc autem multa quidem membra unum autem corpus
  292. οὐ δύναται δὲ ὁ ὀφθαλμὸς εἰπεῖν τῇ χειρί , χρείαν σου οὐκ ἔχω , ἢ πάλιν ἡ κεφαλὴ τοῖς ποσίν , χρείαν ὑμῶν οὐκ ...
    non potest dicere oculus manui opera tua non indigeo aut iterum caput pedibus non estis mihi necessarii
  293. ἀλλὰ πολλῷ μᾶλλον τὰ δοκοῦντα μέλη τοῦ σώματος ἀσθενέστερα ὑπάρχειν ἀναγκαῖά ἐστιν ,
    sed multo magis quae videntur membra corporis infirmiora esse necessariora sunt
  294. καὶ ἃ δοκοῦμεν ἀτιμότερα εἶναι τοῦ σώματος , τούτοις τιμὴν περισσοτέραν περιτίθεμεν , καὶ τὰ ἀσχήμονα ἡμῶν εὐσχημοσύνην περισσοτέραν ἔχει ,
    et quae putamus ignobiliora membra esse corporis his honorem abundantiorem circumdamus et quae inhonesta sunt nostra abundantiorem honestatem habent
  295. τὰ δὲ εὐσχήμονα ἡμῶν οὐ χρείαν ἔχει . ἀλλὰ ὁ θεὸς συνεκέρασεν τὸ σῶμα , τῷ ὑστερουμένῳ περισσοτέραν δοὺς τιμήν ,
    honesta autem nostra nullius egent sed Deus temperavit corpus ei cui deerat abundantiorem tribuendo honorem
  296. ἵνα μὴ ᾖ σχίσματα ἐν τῷ σώματι , ἀλλὰ τὸ αὐτὸ ὑπὲρ ἀλλήλων μεριμνῶσιν τὰ μέλη .
    ut non sit scisma in corpore sed id ipsum pro invicem sollicita sint membra
  297. καὶ εἴτε πάσχει ἓν μέλος , συνπάσχει πάντα τὰ μέλη · εἴτε δοξάζεται μέλος , συνχαίρει πάντα τὰ μέλη .
    et si quid patitur unum membrum conpatiuntur omnia membra si ve gloriatur unum membrum congaudent omnia membra
  298. ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους .
    vos autem estis corpus Christi et membra de membro
  299. καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους , δεύτερον προφήτας , τρίτον διδασκάλους , ἔπειτα δυνάμεις , ἔπειτα χαρίσματα ἰαμάτων ...
    et quosdam quidem posuit Deus in ecclesia primum apostolos secundo prophetas tertio doctores deinde virtutes exin gratias curationum opitulationes gubernationes genera linguarum
  300. μὴ πάντες ἀπόστολοι ; μὴ πάντες προφῆται ; μὴ πάντες διδάσκαλοι ; μὴ πάντες δυνάμεις ;
    numquid omnes apostoli numquid omnes prophetae numquid omnes doctores
  301. μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων ; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσιν ; μὴ πάντες διερμηνεύουσιν ;
    numquid omnes virtutes numquid omnes gratiam habent curationum numquid omnes linguis loquuntur numquid omnes interpretantur
  302. ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ μείζονα . καὶ ἔτι καθ’ ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι .
    aemulamini autem charismata maiora et adhuc excellentiorem viam vobis demonstro
  303. Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων , ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω , γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον .
    si linguis hominum loquar et angelorum caritatem autem non habeam factus sum velut aes sonans aut cymbalum tinniens
  304. καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν , καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάναι , ...
    et si habuero prophetiam et noverim mysteria omnia et omnem scientiam et habuero omnem fidem ita ut montes transferam caritatem autem non habuero nihil
  305. καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου , καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι , ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω , οὐθὲν ὠφελοῦμαι
    et si distribuero in cibos pauperum omnes facultates meas et si tradidero corpus meum ut ardeam caritatem autem non habuero nihil mihi prodest
  306. ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ , χρηστεύεται ἡ ἀγάπη , οὐ ζηλοῖ , ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται , οὐ φυσιοῦται ,
    caritas patiens est benigna est caritas non aemulatur non agit perperam non inflatur
  307. οὐκ ἀσχημονεῖ , οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς , οὐ παροξύνεται , οὐ λογίζεται τὸ κακόν ,
    non est ambitiosa non quaerit quae sua sunt non inritatur non cogitat malum
  308. οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ , συνχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ ·
    non gaudet super iniquitatem congaudet autem veritati
  309. πάντα στέγει , πάντα πιστεύει , πάντα ἐλπίζει , πάντα ὑπομένει .
    omnia suffert omnia credit omnia sperat omnia sustinet
  310. Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε πίπτει · εἴτε δὲ προφητεῖαι , καταργηθήσονται · εἴτε γλῶσσαι , παύσονται · εἴτε γνῶσις , καταργηθήσεται .
    caritas numquam excidit si ve prophetiae evacuabuntur si ve linguae cessabunt si ve scientia destruetur
  311. ἐκ μέρους γὰρ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν ·
    ex parte enim cognoscimus et ex parte prophetamus
  312. ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον , τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται .
    cum autem venerit quod perfectum est evacuabitur quod ex parte est
  313. ὅτε ἤμην νήπιος , ἐλάλουν ὡς νήπιος , ἐφρόνουν ὡς νήπιος , ἐλογιζόμην ὡς νήπιος · ὅτε γέγονα ἀνήρ , κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου
    cum essem parvulus loquebar ut parvulus sapiebam ut parvulus cogitabam ut parvulus quando factus sum vir evacuavi quae erant parvuli
  314. βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι , τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον · ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους , τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ...
    videmus nunc per speculum in enigmate tunc autem facie ad faciem nunc cognosco ex parte tunc autem cognoscam sicut et cognitus sum
  315. νυνὶ δὲ μένει πίστις , ἐλπίς , ἀγάπη , τὰ τρία ταῦτα · μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη .
    nunc autem manet fides spes caritas tria haec maior autem his est caritas
  316. Διώκετε τὴν ἀγάπην , ζηλοῦτε δὲ τὰ πνευματικά , μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε .
    sectamini caritatem aemulamini spiritalia magis autem ut prophetetis
  317. ὁ γὰρ λαλῶν γλώσσῃ οὐκ ἀνθρώποις λαλεῖ ἀλλὰ θεῷ , οὐδεὶς γὰρ ἀκούει , πνεύματι δὲ λαλεῖ μυστήρια ·
    qui enim loquitur lingua non hominibus loquitur sed Deo nemo enim audit Spiritu autem loquitur mysteria
  318. ὁ δὲ προφητεύων ἀνθρώποις λαλεῖ οἰκοδομὴν καὶ παράκλησιν καὶ παραμυθίαν .
    nam qui prophetat hominibus loquitur aedificationem et exhortationem et consolationes
  319. ὁ λαλῶν γλώσσῃ ἑαυτὸν οἰκοδομεῖ · ὁ δὲ προφητεύων ἐκκλησίαν οἰκοδομεῖ .
    qui loquitur lingua se met ipsum aedificat qui autem prophetat ecclesiam aedificat
  320. θέλω δὲ πάντας ὑμᾶς λαλεῖν γλώσσαις , μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε · μείζων δὲ ὁ προφητεύων ἢ ὁ λαλῶν γλώσσαις , ἐκτὸς εἰ μὴ ...
    volo autem omnes vos loqui linguis magis autem prophetare nam maior est qui prophetat quam qui loquitur linguis nisi si forte ut interpretetur ut ...
  321. νῦν δέ , ἀδελφοί , ἐὰν ἔλθω πρὸς ὑμᾶς γλώσσαις λαλῶν , τί ὑμᾶς ὠφελήσω , ἐὰν μὴ ὑμῖν λαλήσω ἢ ἐν ἀποκαλύψει ἢ ...
    nunc autem fratres si venero ad vos linguis loquens quid vobis prodero nisi si vobis loquar aut in revelatione aut scientia aut prophetia aut ...
  322. ὅμως τὰ ἄψυχα φωνὴν διδόντα , εἴτε αὐλὸς εἴτε κιθάρα , ἐὰν διαστολὴν τοῖς φθόγγοις μὴ δῷ , πῶς γνωσθήσεται τὸ αὐλούμενον ἢ τὸ ...
    tamen quae sine anima sunt vocem dantia sive tibia sive cithara nisi distinctionem sonituum dederint quomodo scietur quod canitur aut quod citharizatur
  323. καὶ γὰρ ἐὰν ἄδηλον σάλπιγξ φωνὴν δῷ , τίς παρασκευάσεται εἰς πόλεμον ;
    etenim si incertam vocem det tuba quis parabit se ad bellum
  324. οὕτως καὶ ὑμεῖς διὰ τῆς γλώσσης ἐὰν μὴ εὔσημον λόγον δῶτε , πῶς γνωσθήσεται τὸ λαλούμενον ; ἔσεσθε γὰρ εἰς ἀέρα λαλοῦντες .
    ita et vos per linguam nisi manifestum sermonem dederitis quomodo scietur id quod dicitur eritis enim in aera loquentes
  325. τοσαῦτα εἰ τύχοι γένη φωνῶν εἰσιν ἐν κόσμῳ , καὶ οὐδὲν ἄφωνον ·
    tam multa ut puta genera linguarum sunt in mundo et nihil sine voce est
  326. ἐὰν οὖν μὴ εἰδῶ τὴν δύναμιν τῆς φωνῆς , ἔσομαι τῷ λαλοῦντι βάρβαρος καὶ ὁ λαλῶν ἐν ἐμοὶ βάρβαρος .
    si ergo nesciero virtutem vocis ero ei cui loquor barbarus et qui loquitur mihi barbarus
  327. οὕτως καὶ ὑμεῖς , ἐπεὶ ζηλωταί ἐστε πνευμάτων , πρὸς τὴν οἰκοδομὴν τῆς ἐκκλησίας ζητεῖτε ἵνα περισσεύητε .
    sic et vos quoniam aemulatores estis spirituum ad aedificationem ecclesiae quaerite ut abundetis
  328. διὸ ὁ λαλῶν γλώσσῃ προσευχέσθω ἵνα διερμηνεύῃ .
    et ideo qui loquitur lingua oret ut interpretetur
  329. ἐὰν γὰρ προσεύχωμαι γλώσσῃ , τὸ πνεῦμά μου προσεύχεται , ὁ δὲ νοῦς μου ἄκαρπός ἐστιν .
    nam si orem lingua spiritus meus orat mens autem mea sine fructu est
  330. τί οὖν ἐστιν ; προσεύξομαι τῷ πνεύματι , προσεύξομαι δὲ καὶ τῷ νοΐ · ψαλῶ τῷ πνεύματι , ψαλῶ δὲ καὶ τῷ νοΐ .
    quid ergo est orabo spiritu orabo et mente psallam spiritu psallam et mente
  331. ἐπεὶ ἐὰν εὐλογῇς πνεύματι , ὁ ἀναπληρῶν τὸν τόπον τοῦ ἰδιώτου πῶς ἐρεῖ τὸ ἀμήν ἐπὶ τῇ σῇ εὐχαριστίᾳ , ἐπειδὴ τί λέγεις οὐκ ...
    ceterum si benedixeris spiritu qui supplet locum idiotae quomodo dicet amen super tuam benedictionem quoniam quid dicas nescit
  332. σὺ μὲν γὰρ καλῶς εὐχαριστεῖς , ἀλλ’ ὁ ἕτερος οὐκ οἰκοδομεῖται .
    nam tu quidem bene gratias agis sed alter non aedificatur
  333. εὐχαριστῶ τῷ θεῷ , πάντων ὑμῶν μᾶλλον γλώσσῃ λαλῶ ·
    gratias ago Deo quod omnium vestrum lingua loquor
  334. ἀλλὰ ἐν ἐκκλησίᾳ θέλω πέντε λόγους τῷ νοΐ μου λαλῆσαι , ἵνα καὶ ἄλλους κατηχήσω , ἢ μυρίους λόγους ἐν γλώσσῃ .
    sed in ecclesia volo quinque verba sensu meo loqui ut et alios instruam quam decem milia verborum in lingua
  335. Ἀδελφοί , μὴ παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσίν , ἀλλὰ τῇ κακίᾳ νηπιάζετε , ταῖς δὲ φρεσὶν τέλειοι γίνεσθε .
    fratres nolite pueri effici sensibus sed malitia parvuli estote sensibus autem perfecti estote
  336. ἐν τῷ νόμῳ γέγραπται ὅτι ἐν ἑτερογλώσσοις καὶ ἐν χείλεσιν ἑτέρων λαλήσω τῷ λαῷ τούτῳ , καὶ οὐδ’ οὕτως εἰσακούσονταί μου , λέγει κύριος
    in lege scriptum est quoniam in aliis linguis et labiis aliis loquar populo huic et ne c sic exaudient me dicit Dominus
  337. ὥστε αἱ γλῶσσαι εἰς σημεῖόν εἰσιν οὐ τοῖς πιστεύουσιν ἀλλὰ τοῖς ἀπίστοις , ἡ δὲ προφητεία οὐ τοῖς ἀπίστοις ἀλλὰ τοῖς πιστεύουσιν .
    itaque linguae in signum sunt non fidelibus sed infidelibus prophetia autem non infidelibus sed fidelibus
  338. ἐὰν οὖν συνέλθῃ ἡ ἐκκλησία ὅλη ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ πάντες λαλῶσιν γλώσσαις , εἰσέλθωσιν δὲ ἰδιῶται ἢ ἄπιστοι , οὐκ ἐροῦσιν ὅτι μαίνεσθε
    si ergo conveniat universa ecclesia in unum et omnes linguis loquantur intrent autem idiotae aut infideles nonne dicent quod insanitis
  339. ἐὰν δὲ πάντες προφητεύωσιν , εἰσέλθῃ δέ τις ἄπιστος ἢ ἰδιώτης , ἐλέγχεται ὑπὸ πάντων , ἀνακρίνεται ὑπὸ πάντων ,
    si autem omnes prophetent intret autem quis infidelis vel idiota convincitur ab omnibus diiudicatur ab omnibus
  340. τὰ κρυπτὰ τῆς καρδίας αὐτοῦ φανερὰ γίνεται , καὶ οὕτως πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον προσκυνήσει τῷ θεῷ , ἀπαγγέλλων ὅτι ὄντως θεὸς ἐν ὑμῖν ἐστιν
    occulta cordis eius manifesta fiunt et ita cadens in faciem adorabit Deum pronuntians quod vere Deus in vobis est
  341. Τί οὖν ἐστιν , ἀδελφοί ; ὅταν συνέρχησθε , ἕκαστος ψαλμὸν ἔχει , διδαχὴν ἔχει , ἀποκάλυψιν ἔχει , γλῶσσαν ἔχει , ἑρμηνείαν ἔχει ...
    quid ergo est fratres cum convenitis unusquisque vestrum psalmum habet doctrinam habet apocalypsin habet linguam habet interpretationem habet omnia ad aedificationem fiant
  342. εἴτε γλώσσῃ τις λαλεῖ , κατὰ δύο ἢ τὸ πλεῖστον τρεῖς , καὶ ἀνὰ μέρος , καὶ εἷς διερμηνευέτω ·
    si ve lingua quis loquitur secundum duos aut ut multum tres et per partes et unus interpretetur
  343. ἐὰν δὲ μὴ ᾖ διερμηνευτής , σιγάτω ἐν ἐκκλησίᾳ , ἑαυτῷ δὲ λαλείτω καὶ τῷ θεῷ .
    si autem non fuerit interpres taceat in ecclesia sibi autem loquatur et Deo
  344. προφῆται δὲ δύο ἢ τρεῖς λαλείτωσαν , καὶ οἱ ἄλλοι διακρινέτωσαν ·
    prophetae duo aut tres dicant et ceteri diiudicent
  345. ἐὰν δὲ ἄλλῳ ἀποκαλυφθῇ καθημένῳ , ὁ πρῶτος σιγάτω .
    quod si alii revelatum fuerit sedenti prior taceat
  346. δύνασθε γὰρ καθ’ ἕνα πάντες προφητεύειν , ἵνα πάντες μανθάνωσιν καὶ πάντες παρακαλῶνται ,
    potestis enim omnes per singulos prophetare ut omnes discant et omnes exhortentur
  347. καὶ πνεύματα προφητῶν προφήταις ὑποτάσσεται ·
    et spiritus prophetarum prophetis subiecti sunt
  348. οὐ γάρ ἐστιν ἀκαταστασίας ὁ θεὸς ἀλλὰ εἰρήνης . Ὡς ἐν πάσαις ταῖς ἐκκλησίαις τῶν ἁγίων ,
    non enim est dissensionis Deus sed pacis sicut in omnibus ecclesiis sanctorum
  349. αἱ γυναῖκες ἐν ταῖς ἐκκλησίαις σιγάτωσαν , οὐ γὰρ ἐπιτρέπεται αὐταῖς λαλεῖν · ἀλλὰ ὑποτασσέσθωσαν , καθὼς καὶ ὁ νόμος λέγει .
    mulieres in ecclesiis taceant non enim permittitur eis loqui sed subditas esse sicut et lex dicit
  350. Εἰ δέ τι μαθεῖν θέλουσιν , ἐν οἴκῳ τοὺς ἰδίους ἄνδρας ἐπερωτάτωσαν , αἰσχρὸν γάρ ἐστιν γυναικὶ λαλεῖν ἐν ἐκκλησίᾳ .
    si quid autem volunt discere domi viros suos interrogent turpe est enim mulieri loqui in ecclesia
  351. ἢ ἀφ’ ὑμῶν ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ἐξῆλθεν , ἢ εἰς ὑμᾶς μόνους κατήντησεν ;
    an a vobis verbum Dei processit aut in vos solos pervenit
  352. Εἴ τις δοκεῖ προφήτης εἶναι ἢ πνευματικός , ἐπιγινωσκέτω ἃ γράφω ὑμῖν ὅτι κυρίου ἐστίν ·
    si quis videtur propheta esse aut spiritalis cognoscat quae scribo vobis quia Domini sunt mandata
  353. εἰ δέ τις ἀγνοεῖ , ἀγνοεῖται .
    si quis autem ignorat ignorabitur
  354. ὥστε , ἀδελφοί μου , ζηλοῦτε τὸ προφητεύειν , καὶ τὸ λαλεῖν μὴ κωλύετε γλώσσαις ·
    itaque fratres aemulamini prophetare et loqui linguis nolite prohibere
  355. πάντα δὲ εὐσχημόνως καὶ κατὰ τάξιν γινέσθω .
    omnia autem honeste et secundum ordinem fiant
  356. Γνωρίζω δὲ ὑμῖν , ἀδελφοί , τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν , ὃ καὶ παρελάβετε , ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε ,
    notum autem vobis facio fratres evangelium quod praedicavi vobis quod et accepistis in quo et statis
  357. δι’ οὗ καὶ σῴζεσθε , τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε , ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῇ ἐπιστεύσατε .
    per quod et salvamini qua ratione praedicaverim vobis si tenetis nisi si frustra credidistis
  358. παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις , ὃ καὶ παρέλαβον , ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς ,
    tradidi enim vobis in primis quod et accepi quoniam Christus mortuus est pro peccatis nostris secundum scripturas
  359. καὶ ὅτι ἐτάφη , καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ κατὰ τὰς γραφάς ,
    et quia sepultus est et quia resurrexit tertia die secundum scripturas
  360. καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ , ἔπειτα τοῖς δώδεκα ·
    et quia visus est Cephae et post haec undecim
  361. ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ , ἐξ ὧν οἱ πλείονες μένουσιν ἕως ἄρτι , τινὲς δὲ ἐκοιμήθησαν ·
    deinde visus est plus quam quingentis fratribus simul ex quibus multi manent usque adhuc quidam autem dormierunt
  362. ἔπειτα ὤφθη Ἰακώβῳ , ἔπειτα τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν ·
    deinde visus est Iacobo deinde apostolis omnibus
  363. ἔσχατον δὲ πάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώματι ὤφθη καὶ ἐμοί .
    novissime autem omnium tamquam abortivo visus est et mihi
  364. ἐγὼ γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων , ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος , διότι ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ θεοῦ ·
    ego enim sum minimus apostolorum qui non sum dignus vocari apostolus quoniam persecutus sum ecclesiam Dei
  365. χάριτι δὲ θεοῦ εἰμι ὅ εἰμι , καὶ ἡ χάρις αὐτοῦ ἡ εἰς ἐμὲ οὐ κενὴ ἐγενήθη , ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα , ...
    gratia autem Dei sum id quod sum et gratia eius in me vacua non fuit sed abundantius illis omnibus laboravi non ego autem sed ...
  366. εἴτε οὖν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι , οὕτως κηρύσσομεν καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε .
    si ve enim ego si ve illi sic praedicamus et sic credidistis
  367. Εἰ δὲ Χριστὸς κηρύσσεται ὅτι ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν , πῶς λέγουσιν ἐν ὑμῖν τινες ὅτι ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν ;
    si autem Christus praedicatur quod resurrexit a mortuis quomodo quidam dicunt in vobis quoniam resurrectio mortuorum non est
  368. εἰ δὲ ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν , οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται ·
    si autem resurrectio mortuorum non est neque Christus resurrexit
  369. εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται , κενὸν ἄρα καὶ τὸ κήρυγμα ἡμῶν , κενὴ καὶ ἡ πίστις ὑμῶν ·
    si autem Christus non resurrexit inanis est ergo praedicatio nostra inanis est et fides vestra
  370. εὑρισκόμεθα δὲ καὶ ψευδομάρτυρες τοῦ θεοῦ , ὅτι ἐμαρτυρήσαμεν κατὰ τοῦ θεοῦ ὅτι ἤγειρεν τὸν Χριστόν , ὃν οὐκ ἤγειρεν εἴπερ ἄρα νεκροὶ οὐκ ...
    invenimur autem et falsi testes Dei quoniam testimonium diximus adversus Deum quod suscitaverit Christum quem non suscitavit si mortui non resurgunt
  371. εἰ γὰρ νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται , οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται ·
    nam si mortui non resurgunt ne que Christus resurrexit
  372. εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται , ματαία ἡ πίστις ὑμῶν , ἔτι ἐστὲ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν .
    quod si Christus non resurrexit vana est fides vestra adhuc enim estis in peccatis vestris
  373. ἄρα καὶ οἱ κοιμηθέντες ἐν Χριστῷ ἀπώλοντο .
    ergo et qui dormierunt in Christo perierunt
  374. εἰ ἐν τῇ ζωῇ ταύτῃ ἐν Χριστῷ ἠλπικότες ἐσμὲν μόνον , ἐλεεινότεροι πάντων ἀνθρώπων ἐσμέν .
    si in hac vita tantum in Christo sperantes sumus miserabiliores sumus omnibus hominibus
  375. Νυνὶ δὲ Χριστὸς ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν , ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων .
    nunc autem Christus resurrexit a mortuis primitiae dormientium
  376. ἐπειδὴ γὰρ δι’ ἀνθρώπου θάνατος , καὶ δι’ ἀνθρώπου ἀνάστασις νεκρῶν ·
    quoniam enim per hominem mors et per hominem resurrectio mortuorum
  377. ὥσπερ γὰρ ἐν τῷ Ἀδὰμ πάντες ἀποθνῄσκουσιν , οὕτως καὶ ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζῳοποιηθήσονται .
    et sicut in Adam omnes moriuntur ita et in Christo omnes vivificabuntur
  378. ἕκαστος δὲ ἐν τῷ ἰδίῳ τάγματι · ἀπαρχὴ Χριστός , ἔπειτα οἱ τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ ,
    unusquisque autem in suo ordine primitiae Christus deinde hii qui sunt Christi in adventu eius
  379. εἶτα τὸ τέλος , ὅταν παραδιδοῖ τὴν βασιλείαν τῷ θεῷ καὶ πατρί , ὅταν καταργήσῃ πᾶσαν ἀρχὴν καὶ πᾶσαν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν .
    deinde finis cum tradiderit regnum Deo et Patri cum evacuaverit omnem principatum et potestatem et virtutem
  380. δεῖ γὰρ αὐτὸν βασιλεύειν ἄχρι οὗ θῇ πάντας τοὺς ἐχθροὺς ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ .
    oportet autem illum regnare donec ponat omnes inimicos sub pedibus eius
  381. ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖται ὁ θάνατος ·
    novissima autem inimica destruetur mors omnia enim subiecit sub pedibus eius cum autem dicat
  382. πάντα γὰρ ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ . ὅταν δὲ εἴπῃ ὅτι πάντα ὑποτέτακται , δῆλον ὅτι ἐκτὸς τοῦ ὑποτάξαντος αὐτῷ τὰ πάντα .
    omnia subiecta sunt sine dubio praeter eum qui subiecit ei omnia
  383. ὅταν δὲ ὑποταγῇ αὐτῷ τὰ πάντα , τότε καὶ αὐτὸς ὁ υἱὸς ὑποταγήσεται τῷ ὑποτάξαντι αὐτῷ τὰ πάντα , ἵνα ᾖ ὁ θεὸς τὰ ...
    cum autem subiecta fuerint illi omnia tunc ipse Filius subiectus erit illi qui sibi subiecit omnia ut sit Deus omnia in omnibus
  384. Ἐπεὶ τί ποιήσουσιν οἱ βαπτιζόμενοι ὑπὲρ τῶν νεκρῶν ; εἰ ὅλως νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται , τί καὶ βαπτίζονται ὑπὲρ αὐτῶν ;
    alioquin quid facient qui baptizantur pro mortuis si omnino mortui non resurgunt ut quid et baptizantur pro illis
  385. τί καὶ ἡμεῖς κινδυνεύομεν πᾶσαν ὥραν ;
    ut quid et nos periclitamur omni hora
  386. καθ’ ἡμέραν ἀποθνῄσκω , νὴ τὴν ὑμετέραν καύχησιν , ἀδελφοί , ἣν ἔχω ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν .
    cotidie morior per vestram gloriam fratres quam habeo in Christo Iesu Domino nostro
  387. εἰ κατὰ ἄνθρωπον ἐθηριομάχησα ἐν Ἐφέσῳ , τί μοι τὸ ὄφελος ; εἰ νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται , φάγωμεν καὶ πίωμεν , αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν
    si secundum hominem ad bestias pugnavi Ephesi quid mihi prodest si mortui non resurgunt manducemus et bibamus cras enim moriemur
  388. μὴ πλανᾶσθε · φθείρουσιν ἤθη χρηστὰ ὁμιλίαι κακαί .
    nolite seduci corrumpunt mores bonos conloquia mala
  389. ἐκνήψατε δικαίως καὶ μὴ ἁμαρτάνετε , ἀγνωσίαν γὰρ θεοῦ τινες ἔχουσιν · πρὸς ἐντροπὴν ὑμῖν λαλῶ .
    evigilate iuste et nolite peccare ignorantiam enim Dei quidam habent ad reverentiam vobis loquor
  390. Ἀλλὰ ἐρεῖ τις , πῶς ἐγείρονται οἱ νεκροί ; ποίῳ δὲ σώματι ἔρχονται ;
    sed dicet aliquis quomodo resurgunt mortui quali autem corpore veniunt
  391. ἄφρων , σὺ ὃ σπείρεις οὐ ζῳοποιεῖται ἐὰν μὴ ἀποθάνῃ ·
    insipiens tu quod seminas non vivificatur nisi prius moriatur
  392. καὶ ὃ σπείρεις , οὐ τὸ σῶμα τὸ γενησόμενον σπείρεις ἀλλὰ γυμνὸν κόκκον εἰ τύχοι σίτου ἤ τινος τῶν λοιπῶν ·
    et quod seminas non corpus quod futurum est seminas sed nudum granum ut puta tritici aut alicuius ceterorum
  393. ὁ δὲ θεὸς δίδωσιν αὐτῷ σῶμα καθὼς ἠθέλησεν , καὶ ἑκάστῳ τῶν σπερμάτων ἴδιον σῶμα .
    Deus autem dat illi corpus sicut voluit et unicuique seminum proprium corpus
  394. οὐ πᾶσα σὰρξ ἡ αὐτὴ σάρξ , ἀλλὰ ἄλλη μὲν ἀνθρώπων , ἄλλη δὲ σὰρξ κτηνῶν , ἄλλη δὲ σὰρξ πτηνῶν , ἄλλη δὲ ...
    non omnis caro eadem caro sed alia hominum alia pecorum alia caro volucrum alia autem piscium
  395. καὶ σώματα ἐπουράνια , καὶ σώματα ἐπίγεια · ἀλλὰ ἑτέρα μὲν ἡ τῶν ἐπουρανίων δόξα , ἑτέρα δὲ ἡ τῶν ἐπιγείων .
    et corpora caelestia et corpora terrestria sed alia quidem caelestium gloria alia autem terrestrium
  396. ἄλλη δόξα ἡλίου , καὶ ἄλλη δόξα σελήνης , καὶ ἄλλη δόξα ἀστέρων · ἀστὴρ γὰρ ἀστέρος διαφέρει ἐν δόξῃ .
    alia claritas solis alia claritas lunae et alia claritas stellarum stella enim ab stella differt in claritate
  397. οὕτως καὶ ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν . σπείρεται ἐν φθορᾷ , ἐγείρεται ἐν ἀφθαρσίᾳ ·
    sic et resurrectio mortuorum seminatur in corruptione surgit in incorruptione
  398. σπείρεται ἐν ἀτιμίᾳ , ἐγείρεται ἐν δόξῃ · σπείρεται ἐν ἀσθενείᾳ , ἐγείρεται ἐν δυνάμει ·
    seminatur in ignobilitate surgit in gloria seminatur in infirmitate surgit in virtute
  399. σπείρεται σῶμα ψυχικόν , ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν . εἰ ἔστιν σῶμα Ψυχικόν , ἔστιν καὶ πνευματικόν .
    seminatur corpus animale surgit corpus spiritale si est corpus animale est et spiritale sic et scriptum est
  400. οὕτως καὶ γέγραπται , ἐγένετο ὁ πρῶτος ἄνθρωπος Ἀδὰμ εἰς ψυχὴν ζῶσαν · ὁ ἔσχατος Ἀδὰμ εἰς πνεῦμα ζῳοποιοῦν .
    factus est primus homo Adam in animam viventem novissimus Adam in spiritum vivificantem
  401. ἀλλ’ οὐ πρῶτον τὸ πνευματικὸν ἀλλὰ τὸ ψυχικόν , ἔπειτα τὸ πνευματικόν .
    sed non prius quod spiritale est sed quod animale est deinde quod spiritale
  402. ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς χοϊκός , ὁ δεύτερος ἄνθρωπος ἐξ οὐρανοῦ .
    primus homo de terra terrenus secundus homo de caelo caelestis
  403. οἷος ὁ χοϊκός , τοιοῦτοι καὶ οἱ χοϊκοί , καὶ οἷος ὁ ἐπουράνιος , τοιοῦτοι καὶ οἱ ἐπουράνιοι ·
    qualis terrenus tales et terreni et qualis caelestis tales et caelestes
  404. καὶ καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ , φορέσωμεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου .
    igitur sicut portavimus imaginem terreni portemus et imaginem caelestis
  405. Τοῦτο δέ φημι , ἀδελφοί , ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύναται , οὐδὲ ἡ φθορὰ τὴν ἀφθαρσίαν κληρονομεῖ .
    hoc autem dico fratres quoniam caro et sanguis regnum Dei possidere non possunt ne que corruptio incorruptelam possidebit
  406. ἰδοὺ μυστήριον ὑμῖν λέγω · πάντες οὐ κοιμηθησόμεθα , πάντες δὲ ἀλλαγησόμεθα ,
    ecce mysterium vobis dico omnes quidem resurgemus sed non omnes inmutabimur
  407. ἐν ἀτόμῳ , ἐν ῥιπῇ ὀφθαλμοῦ , ἐν τῇ ἐσχάτῃ σάλπιγγι · σαλπίσει γάρ , καὶ οἱ νεκροὶ ἐγερθήσονται ἄφθαρτοι , καὶ ἡμεῖς ἀλλαγησόμεθα
    in momento in ictu oculi in novissima tuba canet enim et mortui resurgent incorrupti et nos inmutabimur
  408. δεῖ γὰρ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν .
    oportet enim corruptibile hoc induere incorruptelam et mortale hoc induere inmortalitatem
  409. ὅταν δὲ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσηται ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσηται ἀθανασίαν , τότε γενήσεται ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος , κατεπόθη ὁ θάνατος ...
    cum autem mortale hoc induerit inmortalitatem tunc fiet sermo qui scriptus est absorta est mors in victoria
  410. ποῦ σου , θάνατε , τὸ νῖκος ; ποῦ σου , θάνατε , τὸ κέντρον ;
    ubi est mors victoria tua ubi est mors stimulus tuus
  411. τὸ δὲ κέντρον τοῦ θανάτου ἡ ἁμαρτια , ἡ δὲ δύναμις τῆς ἁμαρτίας ὁ νόμος .
    stimulus autem mortis peccatum est virtus vero peccati lex
  412. τῷ δὲ θεῷ χάρις τῷ διδόντι ἡμῖν τὸ νῖκος διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ .
    Deo autem gratias qui dedit nobis victoriam per Dominum nostrum Iesum Christum
  413. ὥστε , ἀδελφοί μου ἀγαπητοί , ἑδραῖοι γίνεσθε , ἀμετακίνητοι , περισσεύοντες ἐν τῷ ἔργῳ τοῦ κυρίου πάντοτε , εἰδότες ὅτι ὁ κόπος ὑμῶν ...
    itaque fratres mei dilecti stabiles estote et inmobiles abundantes in opere Domini semper scientes quod labor vester non est inanis in Domino
  414. Περὶ δὲ τῆς λογίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους , ὥσπερ διέταξα ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Γαλατίας , οὕτως καὶ ὑμεῖς ποιήσατε .
    de collectis autem quae fiunt in sanctos sicut ordinavi ecclesiis Galatiae ita et vos facite
  415. κατὰ μίαν σαββάτου ἕκαστος ὑμῶν παρ’ ἑαυτῷ τιθέτω θησαυρίζων ὅ τι ἂν εὐοδῶται , ἵνα μὴ ὅταν ἔλθω τότε λογίαι γίνωνται .
    per unam sabbati unusquisque vestrum apud se ponat recondens quod ei beneplacuerit ut non cum venero tunc collectae fiant
  416. ὅταν δὲ παραγένωμαι , οὓς ἐὰν δοκιμάσητε , δι’ ἐπιστολῶν τούτους πέμψω ἀπενεγκεῖν τὴν χάριν ὑμῶν εἰς Ἱερουσαλήμ ·
    cum autem praesens fuero quos probaveritis per epistulas hos mittam perferre gratiam vestram in Hierusalem
  417. ἐὰν δὲ ᾖ ἄξιον τοῦ καὶ ἐμὲ πορεύεσθαι , σὺν ἐμοὶ πορεύσονται .
    quod si dignum fuerit ut et ego eam me cum ibunt
  418. ἐλεύσομαι δὲ πρὸς ὑμᾶς ὅταν Μακεδονίαν διέλθω · Μακεδονίαν γὰρ διέρχομαι ,
    veniam autem ad vos cum Macedoniam pertransiero nam Macedoniam pertransibo
  419. πρὸς ὑμᾶς δὲ τυχὸν παραμενῶ ἢ καὶ παραχειμάσω , ἵνα ὑμεῖς με προπέμψητε οὗ ἐὰν πορεύωμαι .
    apud vos autem forsitan manebo vel etiam hiemabo ut vos me deducatis quocumque iero
  420. οὐ θέλω γὰρ ὑμᾶς ἄρτι ἐν παρόδῳ ἰδεῖν , ἐλπίζω γὰρ χρόνον τινὰ ἐπιμεῖναι πρὸς ὑμᾶς , ἐὰν ὁ κύριος ἐπιτρέψῃ .
    nolo enim vos modo in transitu videre spero enim me aliquantum temporis manere apud vos si Dominus permiserit
  421. ἐπιμενῶ δὲ ἐν Ἐφέσῳ ἕως τῆς πεντηκοστῆς ·
    permanebo autem Ephesi usque ad pentecosten
  422. θύρα γάρ μοι ἀνέῳγεν μεγάλη καὶ ἐνεργής , καὶ ἀντικείμενοι πολλοί .
    ostium enim mihi apertum est magnum et evidens et adversarii multi
  423. Ἐὰν δὲ ἔλθῃ Τιμόθεος , βλέπετε ἵνα ἀφόβως γένηται πρὸς ὑμᾶς , τὸ γὰρ ἔργον κυρίου ἐργάζεται ὡς καὶ ἐγώ ·
    si autem venerit Timotheus videte ut sine timore sit apud vos opus enim Domini operatur sicut et ego
  424. μή τις οὖν αὐτὸν ἐξουθενήσῃ . προπέμψατε δὲ αὐτὸν ἐν εἰρήνῃ , ἵνα ἔλθῃ πρός με , ἐκδέχομαι γὰρ αὐτὸν μετὰ τῶν ἀδελφῶν .
    ne quis ergo illum spernat deducite autem illum in pace ut veniat ad me expecto enim illum cum fratribus
  425. Περὶ δὲ Ἀπολλὼ τοῦ ἀδελφοῦ , πολλὰ παρεκάλεσα αὐτὸν ἵνα ἔλθῃ πρὸς ὑμᾶς μετὰ τῶν ἀδελφῶν · καὶ πάντως οὐκ ἦν θέλημα ἵνα νῦν ...
    de Apollo autem fratre multum rogavi eum ut veniret ad vos cum fratribus et utique non fuit voluntas ut nunc veniret veniet autem cum ...
  426. Γρηγορεῖτε , στήκετε ἐν τῇ πίστει , ἀνδρίζεσθε , κραταιοῦσθε ·
    vigilate state in fide viriliter agite et confortamini
  427. πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω .
    omnia vestra in caritate fiant
  428. Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς , ἀδελφοί · οἴδατε τὴν οἰκίαν Στεφανᾶ , ὅτι ἔστιν ἀπαρχὴ τῆς Ἀχαΐας καὶ εἰς διακονίαν τοῖς ἁγίοις ἔταξαν ἑαυτούς ·
    obsecro autem vos fratres nostis domum Stephanae et Fortunati quoniam sunt primitiae Achaiae et in ministerium sanctorum ordinaverunt se ipsos
  429. ἵνα καὶ ὑμεῖς ὑποτάσσησθε τοῖς τοιούτοις καὶ παντὶ τῷ συνεργοῦντι καὶ κοπιῶντι .
    ut et vos subditi sitis eiusmodi et omni cooperanti et laboranti
  430. χαίρω δὲ ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ Στεφανᾶ καὶ Φορτουνάτου καὶ Ἀχαϊκοῦ , ὅτι τὸ ὑμέτερον ὑστέρημα οὗτοι ἀνεπλήρωσαν ,
    gaudeo autem in praesentia Stephanae et Fortunati et Achaici quoniam id quod vobis deerat ipsi suppleverunt
  431. ἀνέπαυσαν γὰρ τὸ ἐμὸν πνεῦμα καὶ τὸ ὑμῶν . ἐπιγινώσκετε οὖν τοὺς τοιούτους .
    refecerunt enim et meum spiritum et vestrum cognoscite ergo qui eiusmodi sunt
  432. Ἀσπάζονται ὑμᾶς αἱ ἐκκλησίαι τῆς Ἀσίας . ἀσπάζεται ὑμᾶς ἐν κυρίῳ πολλὰ Ἀκύλας καὶ Πρίσκα σὺν τῇ κατ’ οἶκον αὐτῶν ἐκκλησίᾳ .
    salutant vos ecclesiae Asiae salutant vos in Domino multum Aquila et Prisca cum domestica sua ecclesia
  433. ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ ἀδελφοὶ πάντες . ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἁγίῳ .
    salutant vos fratres omnes salutate invicem in osculo sancto
  434. Ὁ ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου .
    salutatio mea manu Pauli
  435. εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν κύριον , ἤτω ἀνάθεμα . μαρὰν ἀθά .
    si quis non amat Dominum Iesum Christum sit anathema maranatha
  436. ἡ χάρις τοῦ κυρίου Ἰησοῦ μεθ’ ὑμῶν .
    gratia Domini Iesu vobis cum
  437. ἡ ἀγάπη μου μετὰ πάντων ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ .
    caritas mea cum omnibus vobis in Christo Iesu amen